ဖင္လိုးခံရန္အတြက္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေကာင္မေလးကို တစ္ေစာင္း အအိပ္ခိုင္းသည္။ ေမထိုက္အိမ္လည္း ဘယ္ဘက္သို႔ ေစာင္းကာ အိပ္ေပးလိုက္္ရသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူမ၏ ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ ကပ္လွ်က္ တစ္ေစာင္းအိပ္သည္။ သူမ၏ ေက်ာက ေက်ာ္စိုးအုပ္ ရင္ဘတ္ကို ထိထိမိမိအပ္မိေနသည္။ သူ႔လက္တစ္ဖက္က ေမထိုက္အိမ္၏ လည္ပင္းေအာက္မွ လွ်ိဳကာ ႏို႕အံုတစ္လံုးကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ က်န္လက္ကိုေတာ့၊ ဖင္သားႀကီး အေပၚဘက္တြင္ တင္ထား၏။ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဖင္သားျခမ္းႏွစ္ခုၾကားတြင္ အသာကပ္ကာ ဖင္ေျပာင္ႀကီး တလႈပ္လႈပ္လုပ္ေနသည္။ ဖင္ၾကားတြင္ လီးအပ္ကာ ထိပြတ္ေနသည့္သေဘာ။ ေမထိုက္အိမ္သည္ အသာပင္ ၿငိမ္၍ ေနေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဖင္သားႀကီးေပၚ တင္ထားေသာလက္ကို ဖယ္၍ လီးတန္အလယ္ပိုင္းေလာက္မွ ကိုင္၏။ လီးကို ေကာင္မေလး၏ စအို၀တြင္ အသာေတ့ကပ္သည္။ ဖင္၀တြင္ လီးေတ့ကပ္လာသည္ကို ေမထိုက္အိမ္ ေကာင္းေကာင္း ခံစားသိရွိသည္။ သူမ၏ ရင္တဒိန္းဒိန္း ခုန္၍ေနသည္။ ေမထိုက္အိမ္သည္ စိတ္ကိုေျဖေလွ်ာ့ထားသည္။ သည္အလုပ္သည္ ညစ္ညမ္းလွေၾကာင္း နားလည္ေသာ္လည္း၊ ျငင္းပယ္၍ မရႏိုင္သည့္ အေျခအေနမို႔ ေက်ာ္စိုးအုပ္ လုပ္လိုရာလုပ္ေစဟု သေဘာပိုက္ထားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမထိုက္အိမ္၏ ဖင္သားျခမ္းႀကီးကို က်က်နန ဆြဲၿဖဲသည္။ ဖင္ၿဖဲခံရမႈေၾကာင့္ စအို၀လည္း ၿပဲထြက္လာသည္။ ေမထိုက္အိမ္အဖို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ အခင္းႀကီးသြားေနရသလိုမ်ဳိး ဖင္၀ၿပဲအာေနသည္။ ဖင္၀တြင္ ေတ့ေထာက္ထားေသာ လီးႀကီးကစမ္း၍ ဖိဖိတိုးလာသည္။
ဖင္လိုးခံဖူးသည့္ မိန္းမ မဟုတ္သည့္အတြက္၊ ေမထိုက္အိမ္မွာ စအို၀ကို အလိုက္သင့္ ဖြင့္မေပးတတ္။ စိတ္ကလည္း အရမ္းလႈပ္ရွားတုန္လႈပ္ေနရာ၊ ဖင္ေပါက္ကို ရႈံ ႔၍ပင္ ထားလိုက္မိသည္။ ဖင္၀က က်ဥ္းသည့္အထဲ၊ ရႈံ ႔ထားေလရာ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္းလွေသာ လီးေခ်ာင္းထြားထြားတုတ္တုတ္ႀကီးက ဖင္ထဲမ၀င္။ ဖိထိုးလိုက္တိုင္း၊ ေဘးသို႔ ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္ေနသည္။ ေမထိုက္အိမ္၏ ေခါင္းထဲတြင္ အေတြးေပါင္းစံုတို႔ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ မိမိ သည္လို ဖင္လိုးခံမႈသည္ ေအာက္တန္းက်ၿပီး ညစ္စုတ္ရာ ေရာက္သြားေလမည္လားဟုလည္း ေတြးသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေစာက္ပတ္သာ မဟုတ္ပဲ၊ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ပါ ထိုးသြင္းလိုးျခင္းသည္ ကာမမႈ အတတ္ဆန္းတစ္မ်ဳိးအျဖစ္၊ ရာဂစိတ္ထန္ျပင္းသူ စံုတြဲေတြ လုပ္ေနက် အလုပ္လားဟု စဥ္းစားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ဖင္လိုးတာကို ခံရၿပီးလွ်င္၊ မိမိအေနျဖင့္ အိမ္သာမွ ေကာင္းေကာင္းတတ္ႏိုင္ပါေတာ့မွာလား၊ ဖင္၀စုတ္ၿပဲ နာၾကင္ေနေလမည္လားဟုလည္း ေတြးပူသည္။
ေမထုိက္အိမ္တစ္ေယာက္ အေတြးေပါင္းစံုတို႔ျဖင့္ ရႈပ္ေထြးေနခ်ိန္တြင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေတာ့ တလႈပ္လႈပ္ တရြရြျဖင့္၊ ေကာင္မေလး၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီး ထိုးသြင္းေန၏။ မိန္းကေလးက စအို၀ကို ရႈံ ႔ထားေသာေၾကာင့္ ထိုးသြင္းလို႔ မ၀င္ႏိုင္ပါ။
"အသာ စိတ္ေအးေအးထားေနာ္ .. သိပ္မနာပါဘူး .. မင္းလည္း ဇိမ္ရွိမွာပါ .."
ဖင္ထဲသို႔ လီးကို ထိုးသြင္း၍ မ၀င္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာအခါ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေကာင္မေလးကို တီးတိုးေခ်ာ့ေမာ့သည္။ ေမထိုက္အိမ္က ဘာမွ် ျပန္မေျပာ။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အသာထကာ၊ ေမြ႔ရာေပၚမွ ဆင္းသြားသည္ကို ေမထိုက္အိမ္ သိလိုက္သည္။ လွည့္ေတာ့ မၾကည့္။ မ်က္ေစ့ကိုလည္း မွိတ္၍ ထားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လီးအသြင္းရ ခက္ေနေသာေၾကာင့္၊ လီးကို ဆီသြားလူးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖင္လိုးရာတြင္ သုတ္လိမ္းရေသာ အေကာင္းစားဆီေတာ့ မရွိ။ အသင့္ရွိသည့္ တန္ခ်ဳိ ေခါင္းလိမ္းဆီေမႊးကိုသာ လီးေခ်ာင္းတြင္ သုတ္လိမ္းရေလသည္။ ေကာင္မေလး၏ ဖင္၀တြင္ ဆီဆြတ္ေပးႏိုင္ရန္လည္း၊ တန္ခ်ဳိေခါင္းလိမ္းဆီ အနည္းငယ္ကို လက္ခလယ္ျဖင့္ ကေလာ္ကာယူခဲ့သည္။
ေမထိုက္အိမ္မွာေတာ့ ေမြ႔ရာေပၚတြင္ တစ္ေစာင္းေလး အိပ္လွ်က္သားျဖင့္ ရွိေနရွာသည္။ မိမိကို ဖင္မလိုးေတာ့ဖို႔ ေျပာဆို ေတာင္းပန္ၾကည့္မည္ စိတ္ကူးမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအေျခအေနတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဘယ္လိုမွ ခ်မ္းသာေပးေတာ့မည္ မဟုတ္။ ဖင္ကို မရမကပင္ လိုးမည္သာ ျဖစ္သည္ကို သေဘာေပါက္ေသာေၾကာင့္၊ ေတာင္းပန္လည္း အပိုျဖစ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ၿငိမ္၍ေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေမြ႔ရာေပၚျပန္တက္လာသည္ကို (မက္စ္ထရက္စ္ ေမြ႔ရာႀကီး လႈပ္ရွားသြားမႈေၾကာင့္) ေမထိုက္အိမ္သိသည္။ မိမိ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆြဲၿဖဲလာေၾကာင္း ခံစားသိရွိသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္၀တြင္ဆီအသုတ္ခံရသည္။
"အိုး ... ဘာလုပ္တာလဲဗ် .. ဟင့္ .."
ဆီဆြတ္ခံရေသာ စအို၀ ယားက်ိက်ိႏွင့္ တစ္မ်ဳိးႀကီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေမထိုက္အိမ္၏ ပါးစပ္မွလည္း လႊတ္ကနဲ ေမးမိသည္။
"မင္း ဖင္ထဲ လီးသြင္းရ ပိုအဆင္ေခ်ာေအာင္ ဆီဆြတ္ေပးတာပါကြ .."
"ျဖစ္ပါ့မလားဗ်ာ .. ကြ်န္ေတာ့္ဖင္ကို ခ်လို႔ မရဘူးထင္တယ္ .."
"ရပါတယ္ ခ်ာတိတ္ရ .. ဆီဆြတ္ၿပီးသြင္းရင္ ငါ့လီး မင္းဖင္ထဲ ၀င္မွာပါ .."
"ကြ်န္ေတာ္ ေၾကာက္တယ္ဗ်ာ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဘာမွ်မေျပာ။ ေကာင္မေလး၏ ေစာက္ေစ့ကိုသာ (ဖင္၀ကို ဆီလူးေပးခဲ့ေသာ) လက္ခလယ္ႏွင့္ လွမ္း၍ တို႔ပြတ္ကာ ဆတ္ကနဲ ေတာက္လုိက္သည္။
"အိုး .. အေမ့ .. ဟင့္ .."
ေမထိုက္အိမ္၏ တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ခါသြားသည္။ ေစာက္ေစ့ကို လက္ေခ်ာင္းျဖင့္တို႔ကာ ေတာက္လိုက္မႈက ထိမိသည္။ သူမကို ရမက္ေဇာေတြ ႏွစ္ဆတိုး ထၾကြသြားေစသည္။ ေစာက္ေစ့မွာလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ေငါ့ကနဲ ေထာင္ၾကြတက္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေထာက္ၾကြတက္လာေသာ ေစာက္ေစ့ကို လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ ဖိကာ ကုတ္ျခစ္ေပးသည္။ ေမထိုက္အိမ္၏ တစ္ကိုယ္လံုး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္လိုက္ခံရသလို ေအးကနဲ ပူကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ရမက္မီးကလည္း အလွ်ံညီးညီးကို ေလာင္ၿမိဳက္၍လာသည္။ ေစာက္ပတ္ကို ကလိေနေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လက္ကို ဖတ္ကနဲ ဆုတ္ကိုင္မိသည္။ ေမထိုက္အိမ္၏ လက္ေလးမ်ား တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖစ္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူမ၏ စအို၀ (ဆီသုတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည့္) တြင္ လီးတန္ႀကီး ေတ့ေထာက္လာျပန္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေစာက္ေစ့ကို ကုတ္ျခစ္ဖိပြတ္ေပးေနသည္။ ေပါက္ကြဲႏိုးထထန္ျပင္းလာေသာ ရမက္ဆႏၵေဇာအဟုန္ကို၊ ေမထိုက္အိမ္ ဘယ္လိုမွ မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့။ သိပ္ကို အလိုးခံခ်င္ေနၿပီ။ ဘယ္အေပါက္ထဲကို ျဖစ္ျဖစ္၊ လီးထိုးသြင္းကာ လိုးေပးေစခ်င္ၿပီ။
"သြင္းေတာ့ေလဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားကလဲ .. သြင္းစမ္းပါ .. ဟင့္ .. ဟင့္ .."
ေမထိုက္အိမ္၏ ပါးစပ္မွ ထုတ္ေဖာ္တိုက္တြန္းလာရသည္။ ဖင္ႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ေကာ့ေပးမိသည္။ စအို၀တြင္ လီးက က်က်နန ေတ့ေထာက္ထားေလရာ၊ ေနာက္သို႔ ဖင္ေကာ့လာေသာအခါ၊ လီးထိပ္ႏွင့္ စအို၀ ပိုထိကပ္မိသြားလွ်က္ ေမထိုက္အိမ္အေနျဖင့္ ဖင္ေပါက္တြင္ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီး ျဖစ္သလိုလို ခံစားရသည္။
"ဖင္၀ကို ရႈံ ႔မထားနဲ႔ေနာ္ ။ အသာေလး ဖြင့္ထား .. ဒါမွ မင္းဖင္ထဲ လီးအ၀င္ပိုေခ်ာမွာ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခပ္တိုးတိုး ေျပာသည္။
ေမထိုက္အိမ္လည္း စအို၀ကို ရႈံ ႔တြမထားေတာ့ပါ။ ေျဖဖြင့္ေပးထားလိုက္မိေလသည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ ၀မ္းခ်ဴခံရေတာ့မည့္ အခ်ိန္တြင္၊ ခံစားရသလိုမ်ဳိး ခံစားေနရသည္။ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးထိုးအသြင္းရ ပိုလြယ္ေစရန္၊ တင္ပါးႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ ပို၍ေကာ့ေပးသည္။ ေမထိုက္အိမ္သည္ ရင္အရမ္းခုန္ေနေလသည္။ ဖင္လိုးခံရမွာကို ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သည္။ ရမက္ေဇာက အရမ္းထန္ေနေလရာ၊ ဖင္လိုးတာကိုလည္း သိပ္ကိုခံခ်င္ေနသည္။ ဖင္ထဲ လီး၀င္လာေစခ်င္သည္။ လီးအ၀င္တြင္ နာၾကင္မွာကိုေတာ့ အရမ္းေၾကာက္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူမ၏ တင္ပါးဆံုႀကီး အေပၚပိုင္းကို၊ လက္ျဖင့္အသာထိန္း၍ ကိုင္လာသည္။ ဖင္ထဲသို႔ လီးထိုးသြင္းေလေတာ့မည္ ဟူေသာ အသိျဖင့္၊ ေမထိုက္အိမ္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးလာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ဆယ္လက္မေလာက္ရွည္ကာ၊ သံုးမတ္လံုးေလာက္ အလံုးတုတ္ေၾကာင္း၊ ေမထိုက္အိမ္ သိထားသည္။ ထိုလီးႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေပးရရာတြင္ မနည္းႀကီး ႀကိဳးစားခဲ့ရပံုႏွင့္၊ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းေသာအခါ၊ အရမ္းနာခဲ့ရပံုမ်ားကို ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ပါးစပ္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္တို႔ထက္ မ်ားစြာ က်ဥ္းေသာ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔၊ ထုိလီးႀကီး ထိုးသြင္းလွ်င္ ၾကပ္သိပ္ေနၿပီး၊ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာၾကင္ရမည္ကိုလည္း သိေနသည္။ ယခု လီးမသြင္းေသးပဲ၊ ဖင္၀တြင္ ခပ္ဖိဖိေတ့ေထာက္ထားသည္ကပင္၊ တစ္ဆို႔ဆို႕ႀကီးႏွင့္ အေတာ္အေနရခက္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား ..။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမထိုက္အိမ္၏ စအိုေပါက္ထဲသို႔ လီးကို ဖိ၍ ထိုးသြင္းသည္။
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘု ဘြပ္ ဘူ ဘူ .."
ဖင္၀က က်ဥ္းေသာ္လည္း၊ ဆီေတြက်က်နန သုတ္ထားၿပီးၿပီမို႔ ဖိအထိုးတြင္၊ လီးဒစ္ႀကီး စအိုေပါက္ထဲ ျမဳပ္၀င္သည္။
"အမေလးေလး .. နာတယ္ .. နာတယ္ .. ကြ်န္ေတာ္ ဖင္ၿပဲပါၿပီဗ် .. နာလိုက္တာ .. နာလိုက္တာ .."
ဖင္ေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ၊ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီး တိုး၀င္လာမႈက နာၾကင္လြန္းလွသည္မို႔၊ ေမထိုက္အိမ္ ေအာ္ဟစ္မိရွာသည္။ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုကိုလည္း အလိုအေလွ်ာက္ပင္ ေကြးလိုက္မိသည္။ နာၾကင္လြန္းလွမႈမွ သက္သာလိုသက္သာညား ေယာင္ယမ္းကာ လုပ္မိျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ခါမွ အလိုးမခံဖူးေသာ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္သည့္အျပင္၊ လိုးသြင္းသည့္ လီးကလည္း ႀကီးလွေသာေၾကာင့္၊ နာၾကင္မႈ ေ၀ဒနာသည္ ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ ဖင္၀က်ိန္းသည္။ စပ္သည္။ ေအာင့္လည္းေအာင့္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က လီးကို ဆက္မသြင္း။ ဖင္ေပါက္ထဲ၀င္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ဒစ္ကိုသာ၊ အသာစိမ္၍ သြင္းေပးထားသည္။ ေမထိုက္အိမ္၏ စအို၀မွာ၊ အေျမာက္ေျပာင္းေပါက္ထဲ အေျမာက္က်ည္ထည့္ထားသလို တစ္ဆို႔ၾကပ္၍ေနသည္။ ေကာင္မေလးသည္ ညည္းညဴျမည္တမ္းေနသည္။ သို႔ေသာ္ ျငင္းဆန္ ရုန္းပယ္ထြက္ျခင္းမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ရွာပါ။ သူမ၏ ရမက္ေသြးသားမ်ားကေတာ့ နာၾကင္မႈႏွင့္အတူ၊ ဖင္ထဲတိုး၀င္ေနေသာ လီးဒစ္ႀကီး၏ အထိအေတြ႔ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ႏွစ္သက္သေဘာက်ေနသည္။ ထိုရမက္အာရံုေၾကာင့္ပင္ ေမထိုက္အိမ္ ၿငိမ္၍ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထြန္႔ထြန္႔လူးေအာင္ နာၾကင္ၿပီး၊ မ်က္ရည္ေတြပင္ က်လာရေသာ္လည္း၊ သူမ၏ ရမက္ေဇာကေတာ့ ထန္လြန္းမက ထန္ျပင္းေနသည္။ ဖင္၀ထဲ လီးေခ်ာင္းႀကီး တိုး၀င္ေနမႈ၏ ဖီလင္အရသာကလည္း ေမထိုက္အိမ္၏ ကာမစိတ္ေဇာအဟုတ္ကို မျပတ္ခ်ာခ်င္သြင္းေပးသလို ျဖစ္ေနသည္။
No comments:
Post a Comment