ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ေလး .. (၁၆)

အခုအခ်ီတြင္ေတာ့ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ခင္ေမထုိက္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ပန္းမထုတ္ပဲ လရည္ထြက္ခါနီးတြင္ သူမကို ငုတ္တုတ္ထထိုင္ခိုင္းသည္။

ၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ကို က်ယ္ႏိုင္သမွ် က်ယ္ေအာင္ ဟခိုင္းၿပီး၊ သူက ကြင္းတုိက္သလို ပါးစပ္နားတြင္ လီးထိပ္ႀကီးကို ေတ့၍ ထားသည္။ ထြက္လာသည့္ လရည္ေတြသည္ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ခင္ေမထုိက္၏ ပါးစပ္ထဲေရာက္သည္။ အခ်ဳိ႔ကလည္း အထဲကို မ၀င္ပဲ သူမ၏ ႏွာေခါင္းႏွင့္၊ ပါးျပင္တို႔တြင္ စင္ကုန္သည္။ ခင္ေမထုိက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္ ညႊန္ၾကားထားသည့္အတိုင္း မ်က္ႏွာကို မေရႊ ႔။ လရည္ကုန္ေအာင္ ထြက္ၿပီးသည့္အထိလည္း မ်ဳိမခ်ပဲ ပါးစပ္ကို ဟထားေပးရသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဒါကို စိတ္ႀကိဳက္ဓါတ္ပံုရိုက္ယူၿပီးမွ သူ႔လရည္ေတြကို ေသာက္မ်ဳိခ်ေစသည္။

ခင္ေမထိုက္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ စိတ္ႀကိဳက္ သရုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့လို႔ထင္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သေဘာက်ၿပီး အျပန္တြင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခံခအျပင္၊ ဗြီဒီယို ရိုက္ခထဲမွ ေငြတစ္၀က္ေတာင္ ႀကိဳ၍ ေပးလိုက္သည္။ ခင္ေမထုိက္လည္း အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ကာ ေငြထုတ္ပိုက္၍ ျပန္လာခဲ့သည္။ ဒီတစ္ခ်ီတြင္ေတာ့ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေငြေတြႏွင့္စိတ္မခ်လို႔ဆိုကာ သူကိုယ္တုိင္ ကားေမာင္း၍ လိုက္ပို႔သည္။ ခင္ေမထိုက္က မျငင္း။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို သူမတို႔အေဆာင္နားရွိရာ လမ္းမႀကီးအထိ လိုက္ပို႔ေပးေစသည္။ ထို႔ေနာက္မွ လမ္းမႀကီးထိပ္ရွိ သူမထိုးေနၾက ထီဆိုင္နားတြင္ ကားကိုရပ္ခိုင္းကာ၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။

**************************************************

ေနာက္တစ္ေန႔ျဖစ္ေသာ တနလၤာေန႔တြင္၊ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေၾကးေပးရန္ က်န္ေနေသးေသာ ေငြမ်ားကို ခင္ေမထိုက္ သြားေပးသည္။ ေငြေၾကးတစ္လံုးတစ္ခဲ ရွိေနၿပီမို႔၊ ခင္ေမထိုက္အတြက္ သြားလာလႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ရသည္တို႔က ျဖတ္လတ္သြက္လက္တက္ၾကြေနသည္။

က်န္ေငြမ်ား ေပးသြင္းၿပီးေနာက္၊ ခင္ေမထိုက္ၿပိဳင္ပြဲ မွတ္တမ္းအျဖစ္ ဓါတ္ပံုမ်ား အရိုက္ခံရသည္။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ စာရင္းသြင္းသူအားလံုး သည္လို ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံၾကရသည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ စာရင္းပိတ္သည့္ ေသာၾကာေန႔က ေငြအျပည့္ မေပးႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ေငြအျပည့္ေပးေခ်သည့္ သည္ေန႔တြင္မွ ဓါတ္ပံုမ်ား ရိုက္ယူျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ခုေတာ့ ေကာင္းသည္ ဆုိရမည္။ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ေအးလက္ေအး ဓါတ္ပံုရိုက္ရသည္။ အစစအဆင္ေျပသည္။ အခ်ိန္ေကာင္းေကာင္းရသည္။ ၿပိဳင္ပြဲ၏ တရား၀င္ ဓါတ္ပံုဆရာအျပင္၊ အျခား ဓါတ္ပံုဆရာႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ဧည့္သည္ေရာက္ေနသူကပါ ခြင့္ေတာင္း၍ ခင္ေမထုိက္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကေလေသးသည္။ ထင္ရွားေအာင္ျမင္ေသာ ေမာ္ဒယ္လ္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ ခင္ေမထိုက္အတြက္ သည္လိုဓါတ္ပံုရိုက္ခံျခင္းသည္၊ ေၾကျငာတစ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္အတိုင္း ခင္ေမထိုက္က လိုလားတက္ၾကြစြာပင္ ကိုယ္ဟန္ျပခဲ့သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ထံမွ ရလာေသာ ေငြတို႔ျဖင့္ ပူပူေႏြးေႏြး ၀ယ္ယူထားေသာ အ၀တ္အစားသစ္မ်ားျဖင့္ သားသားနားနား၊ အပ်ံစား ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရသည့္အတြက္လည္း၊ ခင္ေမထိုက္ ပိုလို႔ စိတ္တက္ၾကြလန္းဆန္းေနေလသည္။

ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံတာ ေတာ္ေတာ္ပင္ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ ဓါတ္ပံုအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အရိုက္ခံျဖစ္ခဲ့သည္။

**************************************************

လဆန္း (၃)ရက္၊ ဗုဒၵဟူးေန႔သို႔ ေရာက္လာၿပီ ။
ထိုေန႔မနက္ပိုင္းကပင္၊ ခင္ေမထိုက္မွာ စိတ္မျငိမ္။ အေတာ္ပင္ စိတ္လႈပ္ရွားေနေလသည္။ စိတ္မၿငိမ္သလို၊ လူကလည္း ဂနာမၿငိမ္။ ထလိုက္၊ ထိုင္လိုက္၊ ဟိုေလွ်ာက္သည္ေလွ်ာက္ လုပ္လိုက္၊ အျပင္ထြက္လိုက္၊ အထဲ၀င္လိုက္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ေနမိသည္။ အေတြးေတြကလည္း ေယာက္ယက္ခတ္လွ်က္။

သည္ေန႔ညေနတြင္၊ ေတာင္ေျခရွိ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ အိမ္ေလးသို႔သြားကာ၊ အျပာဗြီဒီယို အရိုက္ခံရေတာ့မည္။ ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကသို႔ ေျခစံုပစ္ကာ ၀င္လာခဲ့ေသာ ခင္ေမထုိက္မွာ၊ ဗြီဒီယိုကားမ်ားတြင္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ဖို႔လည္း စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ရွိခဲ့သည္။ ယခု ဗြီဒီယိုေတာ့ ရိုက္ရမည္။ ဒါေပမယ့္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္မည့္ ဗြီဒီယိုကားက အျပာကား ျဖစ္ေနသည္။ အရွက္အေၾကာက္ကင္းမဲ့စြာ အလိုးခံျပရမည့္ အေျခအေနပါ။ ထိုအျပာကားတြင္ မိမိႏွင့္အတူတြဲကာ လိုးျပေဆာ္ျပမည့္ ဇာတ္လိုက္သည္ ဘယ္လုိလူစားျဖစ္မည္နည္း။ သည္လိုကားမ်ဳိးတြင္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေသာ ဇာတ္လိုက္မွာ၊ လီးႀကီးၿပီး အလိုးအေဆာ္လည္းေကာင္း၊ ေတာ္ရံုတန္ရံုႏွင့္ သုတ္ရည္မထြက္ပဲ၊ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ဆြဲလိုးႏိုင္မည့္သူလည္း ျဖစ္မွာကေတာ့ အမွန္ပင္။

မဆီမဆိုင္၊ မိမိ၏ ပေထြး ကိုေက်ာ္ေအးေလာက္မ်ား လိုးႏိုင္ေဆာ္ႏိုင္မွာလားဟုပင္ ခင္ေမထိုက္ေတြးမိသည္။ ရာဂၾကြယ္ ရမၼက္ျပင္းကာ ဏွာထန္လွေသာ မိမိ၏ မိခင္ႏွင့္၊ ထလြန္းရြလြန္းေသာ မိမိ၏ အစ္မတို႔ကို သူတစ္ေယာက္တည္း ႏိုင္ေအာင္ ထိန္းကာ၊ ညစဥ္ညတိုင္းဆိုသလို၊ ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ လိုးေနခဲ့ေသာ ပေထြး ကိုေက်ာ္ေအး၏ ကာမစြမ္းအားကေတာ့ အံ့မခန္းစရာဟု ခင္ေမထိုက္ ၀န္ခံရေပမည္။ အျပာဗြီဒီယိုကားတြင္ မိမိႏွင့္ ကာမစက္ယွက္သရုပ္ေဆာင္ရမည့္ ဇာတ္လိုက္ကို ပေထြးကိုေက်ာ္ေအးႏွင့္ ယွဥ္ကာ စဥ္းစားမိေတာ့၊ ဟိုး ယခင္အခ်ိန္ကာလ၊ မိမိ၏ မိခင္ႏွင့္ အစ္မတို႔၊ ပေထြးကိုေက်ာ္ေအး လိုးတာ လိမ့္ေနေအာင္ ခံၾကရသည့္ အသံမ်ား မိမိၾကားခဲ့ရပံုမ်ားကို ျပန္ၾကားေယာင္ သတိရကာ၊ ခင္ေမထုိက္ချမာ ရင္ထဲ ကတုန္ကရင္ႀကီး ျဖစ္လာသည္။

အို .. ဒီဘဲနာႀကီး အေၾကာင္း ဘာေၾကာင့္ စဥ္းစားေနမိတာလဲ။ ေခါက္ပစ္လိုက္စမ္းပါ .. ဟု မိမိကိုယ္မိမိအျပစ္တင္ကာ၊ ပေထြးကိုေက်ာ္ေအးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စဥ္းစားမိသည္တို႔ကို ေခါင္းထဲမွ ဖယ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။

အခ်ိန္မ်ား တေရြ ႔ေရြ ႔ကုန္ကာ၊ ညေန (၃) နာရီ ပင္ရွိလာသည္။ (၅) နာရီထိုး အမီသြားရမည္မို႔၊ ခင္ေမထိုက္သည္ ေရမိုးခ်ဳိးကာ အ၀တ္အစားလဲလွယ္ ျပင္ဆင္ရေတာ့မည္။ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား ေတာက္ေတာက္ပပႀကီးအျဖစ္ေတာ့ ျပင္မည္မဟုတ္။ ၾကည့္ေကာင္းယံု ခပ္သြက္သြက္သာ လုပ္သည္မို႔ ညေန (၃)နာရီခြဲေလာက္တြင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနသည္။ (၄) နာရီထိုးေလာက္တြင္ အေဆာင္မွထြက္ကာ၊ လမ္းတြင္ ၿမီးရွည္တစ္ပြဲေလာက္ ၀င္စားၿပီးမွ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ေစာင့္ေနမည့္ အိမ္ေလးသို႔ ဆက္သြားဖို႔ စိတ္ကူးထားသည္။ အ၀တ္အစား လဲလွယ္ျပင္ဆင္ၿပီး၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေရွ႔တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းရန္ ထြက္လာခိုက္၊ အေမာတေကာ ေျပး၀င္လာေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၀င္တိုက္မိလုလု ျဖစ္သည္။ မတိုက္မိေအာင္၊ ခင္ေမထုိက္က ကမန္းကတန္းေရွာင္ေပးလိုက္ရသည္။
"ဟာ .. ေမထုိက္ ... နင့္ကို ေတြ႔မွေတြ႔ပါ့မလားလို႔ ... သတင္းေကာင္း ေဟ့ .. သတင္းေကာင္း .."
အမ်ဳိးသမီးက အားရ၀မ္းသာေျပာသည္။ ထုိမိန္းမမွာ ခင္ေမထုိက္ ထိုးေနက် ထီဆိုင္ပိုင္ရွင္ မက်င္ၿမိဳင္ ျဖစ္သည္။
"ဘာ .. သတင္းေကာင္းလဲ မမၿမိဳင္ရဲ ႔ ... ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ .."
"နင္ ထီေပါက္တယ္ေလ .. ေမထိုက္ရဲ ႔.. ထီေပါက္တယ္ .."
"ဟင္ .. ဟုတ္လား .. ဘာဆုလဲဟင္ .. ဘာဆုလဲ .."
"တစ္ခ်က္တည္းကို တန္း၀င္သြားတာေဟ့ ... ခုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္သိန္းေပါက္တာ .."
"ဘာ .. ဘယ္ေလာက္ .."

ခင္ေမထိုက္မွာ ေကာင္းစြာ ၾကားေသာ္လည္း၊ မယံုႏိုင္သလိုမို႔ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေမးသည္။
"နင္ ဆုေငြ ခုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္သိန္း ရမယ္ေလ။ ဒီေန႔ထီစအဖြင့္မွာ တခါတည္း ေပါက္သြားတာပဲ .. ရန္ကုန္ပင္ရင္းဆိုင္ႀကီးက အခုနေလးတင္ပဲ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားလို႔ ငါခ်က္ခ်င္း လာေျပာတာ .. ဆုေငြ ထုတ္ဖို႔ေရာ၊ ပင္ရင္းဆိုင္ႀကီးက ေပးမယ့္ ေမတၱာလက္ေဆာင္ယူဖို႔ေရာ ငါ အကုန္ တာ၀န္ယူလုပ္ေပးမယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ နင္ေငြလိုခ်င္ရင္လည္း ငါထုတ္ေပးမယ္ .."

ခင္ေမထိုက္ အႀကီးအက်ယ္၀မ္းသာကာ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္၍ ေနသည္။ ထိုသတင္းသည္ တမဟုတ္ခ်င္း ျပန္႔ႏွံ႔သြားေလရာ၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္ တစ္ခုလံုး တ၀ုန္း၀ုန္းပင္ ျဖစ္သြားသည္။

ခင္ေမထိုက္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ကံေကာင္းမႈက ထိုမွ်သာမဟုတ္ပါ။ ဤသတင္းၾကားရၿပီး နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကာတြင္၊ ေတာင္းေအ့စ္ကားတစ္စီး ေဘာ္ဒါေဆာင္ေရွ ႔သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာသည္။ ကားေပၚတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ ႔၏ နာမည္ေက်ာ္ ေၾကာ္ျငာရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႔မွ လူမ်ားပါလာသည္။ လူတစ္ေယာက္က ကားေပၚမွခုန္ဆင္းလာကာ၊ ခင္ေမထိုက္ကို ေအာက္ပါ သတင္းေကာင္းေျပာျပေလသည္။

"တနလၤာေန႔တုန္းက မင္းကို ဓါတ္ပံုရိုက္သြားတဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ရဲ ႔ေဘာ့စ္က မင္းကို အရမ္းကို သေဘာက်သြားတယ္။ သူ႔အတြက္ ေၾကာ္ျငာေတြ ရိုက္ေပးဖို႔ အႀကံျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါ ေၾကာ္ျငာအစမ္း ရိုက္ေပးဖို႔ က်ဳပ္တို႔အဖြဲ႔ကို လာအေၾကာင္းၾကားတယ္။ ေမၿမိဳ ႔မွာသြားရိုက္ရမွာ။ အဲဒီေဘာ့စ္က မနက္ျဖန္ညေနအထိပဲ မႏၱေလးမွာရွိမွာ။ သူ မႏၱေလးကမဆင္းခင္ အစမ္းေၾကာ္ျငာ သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ၾကည့္သြားခ်င္တယ္တဲ့။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႔ရင္ မင္းအတြက္ စန္းပြင့္ၿပီပဲ .. အဲ .. အခ်ိန္မရလို႔ အေလာတႀကီး စီစဥ္ရတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေအာင္းေမ့နဲ႔။ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ေၾကာ္ျငာအစမ္းရိုက္ဖို႔ ေမၿမိဳ ႔ကို အခုပဲ ကားနဲ႔သြားၾကမယ္ .."

ခင္ေမထိုက္ ၀မ္းသာလိုက္သည္မွာ ေျပာမေနႏွင့္ေတာ့။ အသင့္ရွိေနေသာ အ၀တ္အစားအိတ္ႏွင့္ မိတ္ကပ္ေသတၱာ (ဒါကလည္း ေမာ္ဒယ္လ္သင္တန္းတက္စဥ္ကပင္ အေလ့အက်င့္ လုပ္ထား၍ အသင့္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။) တို႔ကို ေကာက္ယူကာ ေတာင္းေအ့စ္ကားေပၚ အေစြ ႔သား တက္လိုက္ေလသည္။

ေမၿမိဳ ႔အ၀င္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့မွပင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ခ်ိန္းဆိုထားသည္ကို သတိရသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုသူမ အေျခအေနက ေန႔ခ်င္းညခ်င္းဆိုသလို ေျပာင္းလဲသြားၿပီျဖစ္ရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ေနာက္ေနာင္ပတ္သက္ ဆက္သြယ္စရာ ဘာမွ်အေၾကာင္း မရွိေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကိုလည္း ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ကာ၊ စိတ္လက္ေပါ့ပါး ရႊင္လန္းစြာပင္ အစမ္းေၾကာ္ျငာရိုက္ကူးရန္ ေမၿမိဳ ႔သို႔ ဆက္လိုက္သြားေလေတာ့သည္။

************************************************