ဆရာေကာင္း တပည့္ .. (၂၁)

“မႈန္က ဂ်ဴလိုင္နဲ႔ အေၾကာင္းကို အစေဖာ္ၿပီး ေျပာေတာ့ ေကာင္းက အဲဒါကိုပဲ ဆက္ေျပာရလိမ့္မယ္ .. ဂ်ဴလိုင္နဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႔ခဲ့တယ္ဆုိတာ သိလား .. မႈန္ယံုခ်င္မွယံုပါ .. ေကာင္းရဲ ႔ခံစားခ်က္ကို ဆန္းစစ္ခ်င္လို႔ .. ဂ်ဴလိုင့္ဆီက ေကာင္းလိုခ်င္တာ ရခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္းရင္ထဲမွာ ဘာမွ မခံစားရဘူး … ေျပာရရင္ အဲဒီလိုျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥအတြက္ ေကာင္း ေနာင္တေတာင္ ရမိေနတယ္ ..“
“အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ သိလား .. မႈန္ ..“
“အို … မႈန္ ဘယ္သိမွာလဲ ..“

ျပန္ေျဖသည့္ မႈန္နံ႔သာ အသံကတုိးညင္းလွသလို သူမေခါင္းကေလးကလဲ အလိုလုိ ငံု႔က်သြားရွာသည္။ စိတ္ထင္လို႔လား မသိ။ ရုတ္ခ်ည္းတိတ္ဆိတ္သြားသည့္ ကားထဲတြင္ မႈန္နံ႔သာ၏ ရင္ခုန္သံက အက်ယ္ေလာင္ဆံုးအသံျဖစ္ေနမလား ထင္ေနရသည္။
“မႈန္႔ကို ေကာင္းခ်စ္သြားလို႔ …“
“ ………………..”
“မႈန္ .. ေကာင္းကို ေမာ့ၾကည့္ပါဦး .. ဘာျဖစ္လို႔ ေခါင္းငံု႔ထားရတာလဲ ..“
“သိဘူးကြာ .. ၾကည့္ခ်င္ဘူး … သြားေတာ့ ကားေမာင္းထြက္ေတာ့ .. သူမ်ားေတြ ျမင္ကုန္မယ္ ..“
“ဟား .. ဟား .. ခုနကေတာ့ သူပဲ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူးဆို .. အခုက်မွ .. ဘာလဲ ရွက္ေနတာလား ..“

မိုးေကာင္းကင္က အရွက္သည္းေနသည့္ သူမကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာက်စြာရယ္သျဖင့္ မႈန္နံ႔သာ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ယံုမက သူ႔လက္ေမာင္းကိုလဲ လက္ႏွင့္လွမ္းရုိက္သည္။ မိုးေကာင္းကင္က မႈန္နံ႔သာ၏ လက္ဖ၀ါးေလးကို အသာဖမ္းယူလိုက္သည္။

“ကဲပါ .. မေျပာခ်င္လည္းေနပါ .. ရိုက္ေတာ့ ရိုက္မေနပါနဲ႔ေတာ့ .. ကိုင္စရာရိွတာသာကိုင္ထား .. ဟီး ..“
ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ ေျပာၿပီးေနာက္ မႈန္နံ႔သာ၏ လက္ကို ေအာက္သို႔ေနရာေရႊ ႔ေပးလိုက္သည္။ မႈန္နံ႔သာ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထပ္ထိုးလိုက္ေပမယ့္ လက္ကိုေတာ့ မေရႊ ႔ေတာ့ပါ။ မုိးေကာင္းကင္ ကားေမာင္းထြက္လာသည့္တိုင္ သူမကိုယ္ကို ေရွ႔ျပန္မတည့္ေတာ့ပဲ တေစာင္းေလးထိုင္လ်က္သား သူ႔ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ေကာင္းက .. သူမကို ခ်စ္သည္တဲ့လား။ မႈန္နံ႔သာအတြက္ေတာ့ ေသာၾကာေန႔ညေနခင္းသည္ အလွပဆံုးေသာ ညေနခင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ။ ေလအတိုးတြင္ ေ၀့၀ဲသြားရွာသည့္ ဆံႏြယ္မ်ားလို မႈန္နံ႔သာတစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲပီတိေတြထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနမိသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ခ်ိန္ၿမိန္ၿပီးဆိမ့္ေနသည္။ ေကာင္းက ညေနစာ ဘာစားမလဲဆိုၿပီး ေမးေတာ့ သူမ ဘာေျဖလို႔ေျဖရမွန္းမသိ။ လမ္းတေလွ်ာက္ မလႊတ္တမ္းကိုင္လာသည့္ ငရန္မကန္းကိုသာ ေယာင္ယမ္း၍ ဆုပ္ပြတ္မိသည္။ ေကာင္းက ရယ္ၿပီး သူမ၏ ႏွာတံေလးကို လက္ညိဳးေလးႏွင့္ သာသာေလးဆြဲပြတ္သည္။ အဲဒီလက္ညိဳးက သူမႏႈတ္ခမ္းနားေရာက္လာခ်ိန္တြင္ မႈန္နံ႔သာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဟေပးလိုက္မိသည္။ ဟုတ္သည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ သူမအတြက္ အလိုအပ္ဆံုးအရာက ေကာင္း၏ အခ်စ္ေတြသာ ျဖစ္ပါသည္။

မႈန္နံ႔သာအႀကိဳက္ မိုးေကာင္းကင္က လိုက္ေလ်ာပါသည္။ လမ္းတြင္တျခား ဘယ္ေနရာမွ မ၀င္ေတာ့ပဲ သူ႔ေရကူးကန္ေဘးက အိမ္ကေလးရွိရာသို႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းလာခဲ့သည္။ အိမ္ကေလးႏွင့္ နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် သူတို႔ႏွစ္ဦး ရင္ထဲတြင္ဆႏၵတစ္ရပ္က တလူလူႏွင့္ ျဖစ္တည္လာရသည္။ မႈန္နံ႔သာတကိုယ္လံုး ဟိုေနရာက ယားသလို၊ ဒီေနရာကပဲ ယားသလို ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္မိသလို၊ မိုးေကာင္းကင္ဆိုလဲ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲမွ ငရန္မကန္းက ေဖာင္းၾကြေနသည္မွာ ကားေပၚကအဆင္း၌ ေျခေထာက္ကိုေတာင္ ကားကားႀကီးလုပ္ထားရသည္။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ မႈန္နံ႔သာ တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း ေကာင္းေရွ ႔ကေန ဦးေအာင္ အိမ္ကေလးထဲသို႔ ေျပး၀င္သြားသည္။ တံခါးကို ေသာ့ခတ္မထားေပမယ့္ အိမ္ကေလးထဲတြင္ ဘယ္သူမွ ရွိမေနပါ။

ႏွစ္ဦးသား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔ၾကသည္မို႔ ဘာကိုမွ အားနားမေနေတာ့ပါ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၀တ္ထားသည့္ အ၀တ္အစားေတြက ထိုင္ေနက်ဆိုဖာခံုေဘးတြင္ ျပန္က်ဲသြားခ်ိန္တြင္ လူေတြကလည္း ဆုိဖာေပၚတြင္ 69 အေနအထားႏွင့္ ျဖစ္ေနေလၿပီ။ မိုးေကာင္းကင္၏ လွ်ာက သူမအကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ ေျပးလႊားေနခ်ိန္တြင္၊ မႈန္နံ႔သာ၏ ပါးစပ္ကလည္း နိမ့္ခ်ည္ျမည့္ခ်ည္ႏွင့္ ရွိကာေနသည္။ တစ္လမ္းလံုး တရိပ္ရိပ္တက္လာခဲ့ရသည့္ ဆႏၵအရင္းခံေၾကာင့္ မႈန္နံ႔သာ အထြတ္အထိပ္သို႔ သိပ္မၾကာခင္ပင္ ေရာက္သြားရွာသည္။ မၿပီးႏိုင္ေသးသည့္ သူက မိုးေကာင္းကင္ ျဖစ္သည္။ မႈန္နံ႔သာ မေက်မခ်မ္းႏွင့္ အင္တိုက္အားတိုက္ ထပ္ႀကိဳးစားသည္။ သူမလည္ေခ်ာင္းသားေတြကို ေျဖေလ်ာ့ကာ တတ္ႏုိင္သမွ် ငရန္မကန္းကို အထဲေရာက္ေအာင္ သြင္းသည္။ လွ်ာေလးႏွင့္လည္း ငရန္မကန္း၏ ေအာက္ေျခတေလွ်ာက္ကို ပတ္ရစ္ကာ ထိုးေပးသည္။ အျပင္ဘက္တြင္ က်န္ေနသည့္ ဥႏွလံုးကို ဖြဖြေလး လက္သည္းႏွင့္ကုတ္ေပးသလို၊ အသာေလးလဲ ရြရြေလး ပြတ္နယ္သည္။ ထိုသို႔ ပါးစပ္ထဲသို႔ လိင္တန္တစ္ခုလံုး ၀င္မတတ္ ငံု႔၍စုပ္စုပ္ေပးသည္မွာ ဆယ္ႀကိမ္ခန္႔အေရာက္၌ ငရန္မကန္း၏ ကိုယ္ထည္က အျမင့္မားဆံုးအေျခအေနႏွင့္ မာေၾကာတက္လာသည္။ မႈန္နံ႔သာ အသင့္ျပင္ထားလိုက္သည့္အခ်ိန္မွာပင္ ေကာင္း၏ အခ်စ္ရည္ေတြက သူမပါးစပ္ထဲ ေရာက္လာသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည့္ အတန္ႀကီးထဲမွ ရွိရွိသမွ်အကုန္လံုးကုန္မွ သူမ ပါးစပ္ထဲမွ ငရန္မကန္းကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ မိုးေကာင္းကင္က သူမေအာက္မွ ထြက္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚတြင္ ေျခပစ္လက္ပစ္ႏွင့္ ထုိင္သည္။

“၀ိုး … မႈန္ရယ္ ...“
မႈန္နံ႔သာ သူမကိုယ္ေလးကို ေနရာေရႊ ႔လိုက္ၿပီး မိုးေကာင္းကင္၏ ေပါင္ေပၚကို တက္ခြကာ ထုိင္သည္။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ မိုးေကာင္းကင္ကို မႈန္နံ႔သာ အေပၚစီးမွငံု႔ၾကည့္သည္။ အခုလိုအေနထားတြင္ မႈန္နံ႔သာက မိုးေကာင္းကင္ထက္ ေခါင္းတစ္လံုးပိုျမင့္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္လွသည့္ သူမ၏ ေရႊရင္ၿဖိဳးၿဖိဳးႏွစ္မႊာက မိုးေကာင္ကင္ မ်က္ႏွာႏွင့္တည့္တည့္ ျဖစ္ေနရွာသည္။ အကာအကြယ္မဲ့ေနသည့္ သူမ၏ အကြဲေၾကာင္းေလးကလဲ ငရန္မကန္းႏွင့္ မထိတထိအေနအထားႏွင့္ ရွိေနသည္။

“မႈန္ရဲ ႔ေသာၾကာေန႔ေလးကို ေကာင္းက လွပေအာင္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္ ..“
“ေကာင္းကလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မႈန္ .. မႈန္နဲ႔ အတူရွိေနတိုင္းမွာ ေကာင္းအတြက္ အရာရာက ျပည့္စံုၿပီးသားပါ ..“
“တကယ္ .. ေကာင္းတကယ္ေျပာတာလား ..“
“တကယ္ပါ မႈန္ .. ေကာင္း ဒီစကားကို ရင္ထဲကကို ေျပာတာပါ .. ေကာင္းမ်က္ႏွာေပၚမွာ လိမ္ညာေနတဲ့အသြင္ ေတြ႔ေနရလို႔လား ..“
“အင္း .. ဟုတ္ပါၿပီ … မႈန္က ေကာင္းမ်ား တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္ေနမလားလို႔ေလ ..“
“ဘာကိုလဲ မႈန္ ..“
“ဟိုဟာေလ .. ေကာင္းရဲ ႔ငရန္မကန္းက မႈန္႔ဒီဟာေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ခ်င္တာေလ ..“

ထိုစကားေျပာအၿပီး၌ မႈန္နံ႔သာသည္ သူမကိုယ္ေလးကို ေရွ ႔ကိုတိုးလိုက္ယံုမက၊ ဘယ္ညာသို႔လဲ ယိမ္းလိုက္သည္။ ငရန္မကန္း၏ ထိပ္က သူမအကြဲေၾကာင္းကို မိမိရရေထာက္မိသြားသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုး၏ ကိုယ္အတြင္းသုိ႕ လွ်ပ္စစ္လိႈင္းတစ္ခု ပ်ံ ႔ႏွံ႔စီး၀င္သြားသလို အရိုးအသားထဲထိေရာက္ေအာင္ အခ်စ္စိတ္က ျပန္ျဖစ္လာသည္။ တစိမ့္စိမ့္တက္လာသည့္ ဆႏၵျပင္းျပင္းေၾကာင့္ မိုးေကာင္းကင္ မႈန္နံ႔သာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို လွမ္း၍ နမ္းသည္။ မႈန္နံ႔သာလည္း မိုးေကာင္းကင္၏ ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ညွပ္ကိုင္ကာ အေပၚကေနငံု႔နမ္းသည္။ အနမ္းေတြ၏ ဆြဲေဆာင္မႈအျပင္၊ အဓိကပစၥည္းအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔မႈေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသား စိတ္ေတြဆူတက္လာသည္။ မႈန္နံ႔သာ သူမကိုယ္သူမ အံ့ၾသရျပန္သည္။ တစ္ခ်ီေကာင္းေကာင္းႀကီး ၿပီးခဲ့တာျဖစ္သည့္တိုင္ မိုးေကာင္းကင္၏ အထိအေတြ႔တြင္ သူမ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကိုအစိုးမရ။ She cannot help it လို႔သာ ဆုိရေပမည္။

“ေကာင္း .. မႈန္ .. ဘာလုပ္ေပးရမလဲ .. ေကာင္းကို မႈန္အားလည္းအားနာတယ္ .. “
“အင္း ... ရပါတယ္ မႈန္ .. မႈန္႔ဘက္က အသင့္မျဖစ္ေသးပဲ မႈန္႔ရဲ ႔အပ်ဳိဘ၀ကို ေကာင္းမေတာင္းဆိုပါဘူး .. ေကာင္းတို႔ တျခားတမ်ဳိးလုပ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့ ..“

ေျပာၿပီးေနာက္ မိုးေကာင္းကင္၏ လက္က သူမ၏ ဆူၿဖိဳးလွသည့္ ႏို႔အံုႀကီးဆီေရာက္လာသည္။ ဆႏၵတက္ၾကြေနစဥ္မို႔ မႈန္နံ႔သာ ႏို႔သီးေလးေတြ အရမ္းကို စူပါစန္းစတစ္ျဖစ္ေနသည္။ ေကာင္းက ႏွစ္ဖက္စလံုးရွိ ထိပ္သီးပန္းေရာင္ေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္တြင္ ပါးစပ္ေလးမဟတဟႏွင့္ တအင္းအင္းညည္းညဴရသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ေခါင္းကိုေရွ႔တိုး၊ ပါးစပ္ကို ဟႏိုင္သမွ်ဟၿပီး ႏို႔ႀကီးတစ္ဖက္ကို ငံုစုပ္သည္။ စုပ္ယံုတင္မက မနာ့တနာကိုက္ထားလ်က္ႏွင့္ ႏို႔အံုတစ္ဖက္ကို သူ႔ဆီသို႔ ဆြဲယူသည္။ မႈန္နံ႔သာ ရင္ကၾကြ၍ပါလာသည္။ အဲဒီလိုတစ္ဖက္ကိုလုပ္ၿပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ဖက္သို႔ေျပာင္းသည္။ မိုးေကာင္းကင္ မႈန္နံ႔သာ၏ ဒီရင္ႏွစ္မႊာကို အရမ္းသေဘာက်လွသည္။ ဒီအတိုင္းေတာင္ ထုိင္၍ကစားေနရမည္ဆိုလွ်င္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ ကစားေနမိမည္ ေသခ်ာသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာအခ်ိန္က သိပ္မက်န္ေတာ့သည့္အျပင္ မႈန္နံ႔သာကို ေတြ႔စဥ္ကတည္းက လုပ္ခ်င္ေနသည့္အရာကလည္း ရွိေနေသးသည္။

“ေကာင္း .. ဘာလုပ္မလို႔လဲ ..“
မႈန္နံ႔သာကိုယ္ကို အသာေလးထိမ္းကိုင္ၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာ လွဲ၍ေနေစသည္တြင္ မိုးေကာင္းကင္ကို မႈန္န႔ံသာ စူးစမ္းသည့္အၾကည့္ႏွင့္ေမးသည္။ ေကာင္းပံုစံက မခ်ဳိမခ်ဥ္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ျဖစ္ကာ ကစားစရာအသစ္ကို ေဆာ့ကစားရမည့္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို တက္ၾကြမႈက ေပၚလြင္ေနသည္။

“မႈန္႔ရဲ ႔ဒါႀကီးေတြကို လုပ္မလို႔ ..“
“အယ္ !!! ..တကယ္ .. အဲဒီလိုလုပ္လို႔ရလို႔လား ..“
“ရတာေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးတိုင္းေတာ့ မရဘူး .. မႈန္႔လိုမ်ဳိးတစ္ခ်ဳိ႔က အထက္ပါအရည္အခ်င္းမရွိဘူးေလ .. ဟီး ..“
“အိုေက .. “

မိုးေကာင္းကင္က မႈန္နံ႔သာရင္ႏွစ္မႊာေပၚတြင္ ကိုယ္ကိုခြ၍ ဆိုဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ကာ ေနရာယူသည္။ ေထာင္မတ္ေနသည့္ ငရန္မကန္းကို လက္ႏွင့္ဖိခ်ၿပီး ရင္ႏွစ္မႊာ၏ ေျမာင္းၾကားေနရာေလးတြင္ ထားသည္။ မႈန္နံ႔သာက မိုးေကာင္းကင္ သင္ေပးသည့္အတိုင္း သူမႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ေဘးႏွစ္ဘက္မွ လက္ႏွင့္တြန္း၍ ကပ္ေပးလိုက္သည္တြင္ ငရန္မကန္းကို အုပ္မိသြားသည္။ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့ သူမႏို႔သီးေလးႏွစ္ခုက ငရန္မကန္းကိုယ္ထည္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွထိေနသည္။ ရင္ထဲ ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲျဖစ္သြားသည္ႏွင့္အမွ် မိုးေကာင္းကင္၏အႀကံကိုလည္း မႈန္နံ႔သာ ႏွစ္သက္သြားသည္။

မိုးေကာင္းကင္က လိင္တန္ကို ေရွ႔တိုးေနာက္ငင္ႏွင့္ စလႈပ္ရွားသည္။ မႈန္နံ႔သာ၏ေခါင္းက ဆိုဖာလက္တန္းေပၚတြင္ ရွိေနသည့္အတြက္ အခုလိုအေနထားတြင္ ငရန္မကန္းထိပ္က သူမရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွ ျပဴျပဴထြက္လာသည္ကို မႈန္နံ႔သာ မ်က္စိႏွင့္  ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို ျမင္ေနရသည္။ သူမစိတ္ထဲ အရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္စျပဳေနၿပီျဖစ္သည့္ ဖုတ္ဖုတ္ေလးထဲ ဒါႀကီးကိုထည့္လွ်င္ ဒီလိုမ်ား ၀င္လာမွာပဲဟု ေတြးကာ ကာမဖီလင္က တက္သထက္တက္လာသည္။ မ်က္ေတာင္ေတာင္ မခတ္ပဲ မိုးေကာင္းကင္လုပ္သမွ်ကို အာခနဲ အင္ခနဲ ညည္းညဴၿပီး လိုက္ေလ်ာေနမိသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူမစိတ္ထဲ တစ္မ်ဳိးျဖစ္လာသည္မို႔ ငရန္မကန္းထိပ္က ေတာင္ပူစာႏွစ္ခုၾကားမွ ေပၚလာသည္တြင္ ေခါင္းကိုေရွ႔တိုးၾကည့္သည္။ လွ်ာကေလးကို ဆန္႔ထုတ္သည္။ ပထမႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္တြင္မေအာင္ျမင္၊ တတိယအႀကိမ္ေရာက္မွ သူမလွ်ာေလးက ငရန္မကန္းထိပ္ကို ရက္မိသည္။ မိုးေကာင္းကင္ဆီမွာ အီးကနဲ ေရရြတ္သံထြက္လာသလို လႈပ္ရွားမႈကလဲ ပို၍ အားပါလာသည္။

“ေကာင္းအရည္ေတြ ထြက္လာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ .. ဟင့္ .. အင့္ ..“
“ဒီၾကားထဲမွာပဲ ၿပီးလိုက္မယ္ေလ .. မႈန္႔ႏို႔ႀကီးေတြေပၚမွာ ေကာင္းၿပီးခ်င္ေနတာၾကာၿပီ ..“
“အင္း .. ေကာင္းၿပီးခါနီးက်ရင္ မႈန္႔ပါးစပ္ဟထားေပးမယ္ေလ .. ပါးစပ္ထဲကို ထိပ္ေရာက္ေအာင္ သြင္းလိုက္ပါလား ..“
“အိုေက .. ေကာင္းၿပီ.. မႈန္ေျပာတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္ .. ေကာင္းတို႔ရွင္းလင္းရတာ သက္သာသြားတာေပါ့ ..“

မိုးေကာင္းကင္က မႈန္နံ႔သာအဆိုကို လက္ခံၿပီးေနာက္ သူလုပ္ေနသည္ကို အရွိန္တင္၍ ဆက္လုပ္သည္။ သိပ္ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရပါ။ ေကာင္း၏အသက္ရွဴသံေတြက ျပင္းလာၿပီးေနာက္ တစ္ခ်ီတြင္ ငရမကန္း၏ ထိပ္က ေဖာင္းကားတက္လာသည္။ “မႈန္ လာၿပီ“ဆိုၿပီး မိုးေကာင္းကင္က သတိေပးၿပီးေနာက္ သူမေျပာခဲ့သလို လိင္တံကို ေရွ႔သို႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔လိုက္သည္။ မႈန္နံ႔သာက အဆင္သင့္ပါးစပ္ဟထားေပးသည္မို႔ ငရန္မကန္းထိပ္ေရာ၊ အရည္ေတြကပါ သူမပါးစပ္ထဲ တန္းတန္းမတ္မတ္ေရာက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို လက္ႏွင့္ဖိတြန္းေပးထားစရာမလိုေတာ့သည္မို႔ မႈန္နံ႔သာလက္က သူမေပါင္ၾကားကို အလိုလိုေရာက္သည္။ စိတ္ကအရမ္းထေနၿပီျဖစ္ရာ လက္ႏွင့္ အဖုတ္၀ကို သံုးေလးခါ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္သည္။ ထိုေရာအခါ သူမကိုယ္တိုင္လည္း အရည္ေတြထပ္ထြက္က်ၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ခ်ီထပ္ၿပီးရျပန္ေလေတာ့သည္။

************************************************