"မင္း .. ဆက္ဆက္လာခဲ့ေနာ္။ ဒီတစ္ခါ ပ်က္ကြက္ရင္ေတာ့ .. မင္းေကာင္းေကာင္း နာလိမ့္မယ္ .."
"စိတ္ခ်ပါဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ကို အပိုင္ကိုင္ထားႏိုင္ၿပီပဲဟာ .. ကြ်န္ေတာ္လာရမွာေပါ့ .."
"ဟုတ္ၿပီ .. ဒီလိုအေျခအေနမွန္ကို နားလည္စမ္းပါ .."
"ကိုင္း .. ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ .."
"ေနပါအုန္း .. ခ်ာတိတ္ကလဲ .. ."
"ဘာ .. ေျပာစရာရွိေသးလို႔လဲ .."
"ေျပာစရာေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေပ်ာ္စရာပဲ ရွိေတာ့တယ္ .."
"ဘာ .. ဘယ္လို ဘာေျပာတာလဲ .."
"ငါတို႔ ေပ်ာ္ၾကမယ္ေလကြာ .."
"ဟာ ..မရဘူး .. ဘာလို႔ ေပ်ာ္ရမွာလဲ .."
ေမထိုက္အိမ္က မ်က္ႏွာတင္းတင္း၊ ေလသံမာမာႏွင့္ အျပတ္ျငင္းသည္။
"ဘာလို႔မရ ရမွာလဲကြ။ မင္းနဲ႔ငါ အရင္တုန္းကလည္း ေပ်ာ္ပါးခဲ့ၾကတာပဲဟာ .."
"အို .. အခုမတူဘူး။ ခင္ဗ်ားေနာ္ .. ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမထိုက္အိမ္အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ေနာ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ လာလုပ္မေနနဲ႔ေတာ့ .."
"ငါေျပာထားတာ ရွင္းရွင္းေလး။ အျပာကား ရိုက္ၿပီးရင္ မင္းကို ေမထိုက္အိမ္အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံမယ္။ အျပာကား မရိုက္ရေသးခင္ေတာ့ တင္မူေက်ာ္လို႔ပဲ သေဘာထားမယ္။ တင္မူေက်ာ္ဆိုတာ ငါနဲ႔ခ်ိန္းဆိုၿပီး ဖိုက္ေနတဲ့မိန္းကေလးဆိုတာ မင္းသိပါတယ္။ အခု ငါခ်ိန္းထားတာကို တင္မူေက်ာ္ ေရာက္လာတယ္။ ငါတို႔ေပ်ာ္ပါးၾကမယ္။ ဒါပဲေပါ့ .."
"ခင္ဗ်ားဗ်ာ .. ဒီလုိလုပ္တာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး .."
"ငါက မင္းကို အေတာ္သေဘာက်ေနတာပါ ခ်ာတိတ္ရ။ မင္းကို မခ်ရတာလည္း ၾကာၿပီ။ အခုျပန္ေတြ႔ေတာ့ ေဆာ္ခ်င္လာတာေပါ့။ ကိုင္းလာ .. အိပ္ခန္းထဲ ၀င္ၾကရေအာင္ .."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ .. ခ်မ္းသာေပးပါ .. ဒါမ်ဳိး မလုပ္ပါရေစနဲ႔ေတာ့ .."
"ဒီမယ္ တင္မူေက်ာ္။ မင္းကိုငါ အရင္တုန္းက ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးဖူးၿပီးသား။ အျပားကား ရိုက္ဖို႔ မင္းလာတဲ့အခါက်ရင္လည္း ငါက မင္းကိုေဆာ္အုန္းမွာ။ အခု ဒီမွာ အလိုးခံဖို႔ကို ဘာမွ ကပ္သက္မေနနဲ႔။ ေအးေအးေဆးေဆး လက္ခံလိုက္။ ဒါဆို အားလံုး အိုေကမွာစိုေျပသြားမွာပဲ။ မင္းကို ငါ အတင္းအၾကပ္ အႏိုင္မက်င့္ပါရေစနဲ႔ကြာ .. ဟုတ္လား။ ကဲ လာ ..."
ေမထိုက္အိမ္ ဘာတတ္ႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ဆြဲေခၚရာ ေနာက္သို႔၊ ေခါင္းေလးငံု႔ကာ လိုက္ပါသြားရရွာေလေတာ့သည္။ သူမသည္ မႏၱေလးမွ ထြက္ခြာကာ ရန္ကုန္တြင္ အေျခခ်ခဲ့သည့္၊ တစ္ႏွစ္သာသာခန္႔မွ်ေသာ အခ်ိန္ကာလအတြင္း ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ ကာမစပ္ယွက္မႈ တစ္ႀကိမ္မွ် မျပဳဖူးခဲ့။ အလုပ္ေတြႏွင့္သာ ရႈပ္ေနခဲ့သည္။ သည္ေတာ့ သူမ၏ ရာဂၾကြယ္ကာ အလိုရမက္ႀကီးေသာ ေသြးသားတို႔မွာ၊ ကာမအရသာ မခံစားရပဲ ကင္းကြာျပတ္လတ္ကာ၊ ငတ္မြတ္ေနသည္။
ယခု ေက်ာ္စိုးအုပ္က လိုးရန္ အိပ္ခန္းထဲေခၚသြင္းသြားေသာအခါ၊ မၾကာမီ လီးအရသာကို ခံစားရေတာ့မည္ကို သိသည့္အတြက္၊ ေမထိုက္အိမ္၏ ေသြးသားမ်ားထဲတြင္ ငုတ္လွ်ဳိးေနေသာ ကာမမႈ အာသီသ ဆႏၵတို႔သည္၊ ေဇာင္းမွလြတ္ထြက္ေသာ ျမင္းရိုင္းပမာ၊ က်ဳိးေပါက္သြားသည့္ ေရကာတာမွ ေရမ်ားအလား တစ္ဟုန္ထိုး ႏိုးထေပါက္ကြဲလာေလသည္။ ပထမတြင္ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း၊ ေျခလွမ္း ႏွစ္လွမ္းလွမ္းၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့၊ ေျခလွမ္းေတြ သြက္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ေလွ်ာက္လွမ္း၀င္သြားသည္။ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေရွ႔မွပင္ ေက်ာ္တက္ကာ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ေလေတာ့သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က မိမိကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ အိပ္ခန္းထဲ ေလွ်ာက္လွမ္း၀င္သြားေလေသာ ေမထိုက္အိမ္၏ ဖင္ႀကီးကို လက္၀ါးႏွင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္လွမ္း၍ တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္ေလသည္။ ဖင္ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ အပုတ္ခံရမႈသည္ ေမထိုက္အိမ္၏ ရမက္ဆႏၵေသြးဆိုးမ်ားကို ပိုထန္ျပင္းေသာင္းက်န္းလာေစသည္။
အိမ္ေလးက တဲအိမ္ခပ္စုတ္စုတ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အိပ္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ အေတာ္ေလးကို သားသားနားနား ျပင္ဆင္ထားသည္။ ခံတင္ေတြ ဘာေတြေတာ့ မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ အေကာင္းစား သံုးေပသာသာခန္႔ပင္ ထုထည္ထူေသာ မက္ထရက္ခ္ေခၚ စပရိန္တပ္ေမြ႔ရာႀကီးတစ္ခုက အိပ္ရာခင္းမ်ားခင္းလွ်က္ အိပ္ခန္းအလယ္တြင္ အခန္႔သား ရွိေနသည္။ အိပ္ခန္းနံရံမ်ားကို ပန္းစကၠဴခ်ပ္မ်ား ကပ္ထားသည္။ ၾကမ္းျပင္တြင္လည္း ေကာ္ေဇာခင္းထားသည္။ အိပ္ခန္းေထာင့္နားတြင္ အလတ္စား ေလးေထာင့္ေရခဲေသတၱာဘူးတစ္ခု ရွိေနေသးသည္။ ေရခဲဘူး အဖံုးေပၚတြင္ ကိတ္မုန္႔ေသတၱာတစ္ခု၊ မုန္႔ထုတ္တစ္ထုပ္ႏွင့္၊ ေရႊငွက္ေပ်ာသီးတစ္ဖီး တင္ထားေလေသးသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က မိမိႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးရန္ ႀကိဳတင္၍ က်က်နန ျပင္ဆင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္လိုက္ေတာ့ ေမထိုက္အိမ္ ပိုစိတ္လႈပ္ရွားရသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိအလိုးခံရမည့္ ေမြ႔ရာထူထူအေကာင္းစားႀကီးကို ျမင္ရမႈက၊ သူမကို အရမ္းပင္ စိတ္လႈပ္ရွားလာရေစေလသည္။
"တစ္ခါပဲေနာ္ .. ကြ်န္ေတာ္ အခ်ိန္သိပ္မရဘူး .."
မိမိကို အၾကာႀကီး ေခၚထားၿပီး ဇိမ္ဆြဲကာ အျပတ္လိုးေနမည္ကို ဟန္႔တားသည့္သေဘာျဖင့္၊ ေမထိုက္အိမ္က ႀကိဳတင္ေျပာလိုက္သည္။
"ေအးပါ .. တစ္နာရီထက္ ပိုမၾကာပါဘူး .. ကဲ .. ေမြ႔ရာေပၚသြား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာရင္း၊ ေမထိုက္အိမ္ ၀တ္ထားေသာ ထမီကို ဆတ္ကနဲ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ ခပ္ျမန္ျမန္လုပ္၊ ခပ္ျမန္ျမန္ ကိစၥၿပီးကာ၊ ခပ္ျမန္ျမန္ျပန္ရသည္ဟု သေဘာပိုက္ကာ၊ ေမထိုက္အိမ္သည္ တီရွပ္ကိုပါ ေခါင္းမွဆြဲလွန္ကာ ခြ်တ္ပစ္လုိက္သည္။ ကိုယ္ေပၚတြင္၊ အတြင္းခံေတြ ျဖစ္ေသာ ဘရာစီယာ၊ ပင္တီေဘာင္းဘီတိုတိုေလးတို႔သာ က်န္ေနလွ်က္ႏွင့္၊ ေမြ႔ရာေပၚသို႔တက္ကာ အိပ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အ၀တ္ေတြခြ်တ္ေနသည္။ ေမထိုက္အိမ္သည္ မၾကည့္မိေစရန္ မ်က္လံုးကို အသာမွိတ္ထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ခံတင္ေပၚတက္လာသည္။
ေမထိုက္အိမ္ကို အသာဆြဲဖက္ကာ ပါးစပ္ခ်င္း ဖိကပ္စုပ္နမ္းသည္။ ေမထိုက္အိမ္ကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ တံု႔ျပန္စုပ္သည္။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လံုး ပူထူဖိန္းရွိန္းလာသည္။ ရင္ခုန္သံျမန္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လွ်ာထိုးကလိလာေတာ့ ေမထိုက္အိမ္လည္း ပါးစပ္ကိုအလိုက္သင့္ ဟေပးလိုက္သည္။ လွ်ာခ်င္း ကလိမိေသာအခါ၊ ေမထိုက္အိမ္က ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေက်ာျပင္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္မိသည္။ စုပ္နမ္းရင္း ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမထိုက္အိမ္၏ ဘရာစီယာ ေနာက္ေက်ာခ်ိတ္ကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေျပေလွ်ာသြားေသာ ဘရာစီယာကို ဆြဲကာဖယ္ခြာပစ္သည္။ ဘရာစီယာ အခြ်တ္ရလြယ္ေအာင္ ေမထိုက္အိမ္က လက္မ်ားကို လႈပ္ရွားကူညီေပးလိုက္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမထိုက္အိမ္ကို ရင္ခ်င္းအပ္ကာ ေပြ႔ဖက္လွ်က္ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ကို လွ်ာျဖင့္ရက္၊ ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္နမ္းလုပ္ျပန္သည္။ ေမထိုက္အိမ္သည္ လည္တိုင္ေလး ေမာ့ေပးကာ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလး ျဖစ္လာသည္။ ဖြဖြရြရြေလး စုပ္နမ္းရက္ေပးမႈက ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ကို ဖီလင္ရသည္။ ေမထိုက္အိမ္၏ ကိုယ္လံုးလူးလူးလြန္႔လြန္႔ ျဖစ္သည္။ ရမက္ႏိုးၾကြမႈေၾကာင့္၊ ေကာ့ေထာင္ခြ်န္တက္ေနေလေသာ ေမထုိက္အိမ္၏ ႏို႔သီးေခါင္းတို႔က၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ရင္အုပ္မ်ားကို ထိမိေနသည္။ ထိုးမိေနသည္။ ပြတ္တိုက္မိေနသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က မိမိရင္အုပ္ေပၚရွိ ႏို႔သီးႏွင့္ ေမထိုက္အိမ္၏ ႏို႔သီးတို႔ ထိမိေအာင္ လိုက္လုပ္ကာ ပြတ္ေနသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ႏို႔သီးမ်ား ထိမိပြတ္တိုက္မိေလတိုင္း ဓါတ္လိုက္သလို၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ထိုးထုိးထြန္႔ထြန္႔ ျဖစ္ကုန္ၾကရေလသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း မတ္ေထာင္ကာ ေမထိုက္အိမ္၏ ဆီးစပ္တစ္၀ိုက္ကို ဟိုထိုးမိ၊ သည္ထိမိျဖစ္ေန၏။ ေမထုိက္အိမ္ စိတ္ပိုထလာလွ်က္၊ ထိုငပဲႀကီးကို လွမ္းကိုင္သည္။ ခပ္နာနာဆြဲညွစ္မိသည္။
"အား .. နာတယ္ကြ .. အရမ္း မကိုင္နဲ႔ေလ .."
အညွစ္ၾကမ္း၍ လီးေအာင့္ကာ နာသြားေသာေၾကာင့္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ကမန္းကတန္း ေျပာလိုက္ရသည္။ ေမထိုက္အိမ္က သေဘာက်စြာ တခစ္ခစ္ရယ္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ေပြ႔ဖက္ထားရာမွ ဖယ္ခြာကာ၊ ေမထိုက္အိမ္ကိုယ္ေပၚတြင္ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ အ၀တ္အစားျဖစ္ေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေလးကို ဆြဲခြ်တ္ပစ္လုိက္သည္။ ေမထိုက္အိမ္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကြ်တ္သြားေသာအခါ၊ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခပ္ကားကား လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း ေမထိုက္အိမ္၏ ေပါင္ရင္းခြၾကားရွိ ေစာက္ပတ္ကို ငံု႔ ၍ၾကည့္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္ မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ ႀကံဳ ႔သည္။ ၿပီးမွ အသာၿပံဳးသည္။
"ခ်ာတိတ္ .. မင္း .. ရာသီလာေနပါလား ကြ .."
"ဟင္ .. ဟုတ္လား .. ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ဘူး .."
ေမထိုက္အိမ္မွာ ဘာလုပ္ရမည္မသိ ျဖစ္သြားရေလသည္။ ေခတ္ပညာတတ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မို႔၊ ရာသီလာေနခ်ိန္တြင္ ကာမစပ္ယွက္ျခင္း မျပဳသင့္ေၾကာင္းကို နားလည္သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ ရမက္ေဇာဆႏၵေတြကလည္း အေတာ္ႀကီးကို ႏိုးၾကြထန္ျပင္းေနေလရာ၊ သည္အတိုင္းႀကီး ျပန္သြားျခင္းလည္း မျပဳလို။ ကာမမႈတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္လိုေသာ အာသီသ ရွိေနသည္။
"ခင္ဗ်ားလီးကို ကြ်န္ေတာ္ စုပ္ေပးမယ္ေလဗ်ာ .."
ရုတ္တရက္ စဥ္းစားမိသည့္အတိုင္း ေမထိုက္အိမ္က ေျပာသည္။ ရာသီလာေနေသာ ေစာက္ပတ္ကို လိုး၍မရသည့္အတြက္ လီးကို ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ကာ အာသာေျဖဖို႔ စိတ္ကူးပင္။
"အင္း .. လီးစုပ္တာေတာ့ စုပ္တာေပ့ါ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းကိုေတာ့ ခ်ခ်င္ေသးတယ္ကြ .."
"ဟာဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားကလဲ .. ကြ်န္ေတာ္ ရာသီလာေနတဲ့ ဥစၥာ ဘယ္လုိလုပ္ခ်ႏိုင္မွာလဲ .. ဒီေလာက္ေတာ့ ဆင္ျခင္စမ္းပါအုန္း .."
"ရာသီလာတာက ေစာက္ပတ္ပဲကြ။ ေစာက္ပတ္ကို မလိုးရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား ."
"ဘယ္လုိလုပ္အုန္းမလို႔လဲ .."
"မင္းကို ဖင္ခ်မယ္ေလကြာ .."
"ဟာဗ်ာ မေကာင္းပါဘူး .. အဲဒါလုပ္တဲ့အေပါက္မွ မဟုတ္တာ .."
"ဖင္ထဲ လီးထုိးသြင္းၿပီး လိုးလို႕ရပါတယ္ကြ .. ငါ ဖင္ေဆာ္ဖူးပါတယ္။ ခ်ာတိတ္က လိမၼာပါတယ္ကြာ .. ဖင္ခံဟုတ္လား .."
No comments:
Post a Comment