ဆရာေကာင္း တပည့္ .. (၁၀)

မိုးေကာင္းကင္ထံမွ ဘာမွေျပာသံမၾကားသည္မို႔ မႈန္နံ႔သာ ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနသည့္အပိုင္းကို ဆက္လ်က္ေနမိသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ လိင္တံက သံေခ်ာင္းလိုမာေနသည့္ အေနအထားမွ ေပ်ာ့က်သြားသည္ကို သိလိုက္သည္။ ထိုခန၌ မိုးေကာင္းကင္မ်က္လံုးေတြသည္ အိမ္ယာမွ ႏိုးထသူႏွယ္ ရီေ၀စြာပြင့္သည္။ စကားတစ္ခြန္းမွ ထုတ္ေဖာ္မဆိုေသးသည့္တိုင္ သူ႔မ်က္လံုးေတြက သူမကို အရမ္းမစုတ္ဖို႔ ေျပာေနသေယာင္ရွိသည္။ မႈန္နံ႔သာ အလိုက္တသိႏွင့္ပင္ ပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အတြင္းဖက္သို႔ စုသြင္းသိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လက္က်န္က်န္ေနသည့္ အပိုင္းအစမွန္သမွ်ကို မ်ဳိခ်သည္။ ၿပီးေနာက္ မိုးေကာင္းကင္ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေမာ့၍ၾကည့္ၿမဲ ဆက္ၾကည့္ေနသည္။

ရုတ္တရက္ မိုးေကာင္းကင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမဆီေရာက္လာၿပီး ပုခံုးမွဆြဲ၍ ထူသည္။ မႈန္နံ႔သာ ဘာမ်ားလဲဟု ေမးမည္ျပဳခိုက္မွာပင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူမဆီသို႔ ေရာက္လာသည္။ ရိုးရိုးတန္းတန္းေတာင္ မဟုတ္ပဲ တကယ္ကို ျမတ္ႏိုးမႈအျပည့္ႏွင့္ နမ္းေနသည္ကို အနမ္းခံေနရသည့္ မႈန္နံ႔သာသိသည္။ သူမဘက္က စိတ္လိုက္လက္ရႏွင့္ တံု႔ျပန္မယ္လို႔ စဥ္းစားတုန္းရွိေသးသည္။ မုိးေကာင္းကင္၏ လွ်ာက သူမပါးစပ္ထဲသို႔ တုိး၀င္သည္။ ဟယ္ .. သူ … သူ မရြံဘူးလား မသိ။ သူ႔အရည္ေတြက သူမပါးစပ္ထဲမွ ခုနတုန္းက ရွိေနခဲတာမဟုတ္လား။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုသို႔ေသာအျပဳအမူအတြက္ မႈန္နံ႔သာ ေက်နပ္သြားၿပီး ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနသည့္လွ်ာကို သူမလွ်ာေလးႏွင့္ ျပန္ထိုးဆြသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိထားမိၿပီးမွ မိုးေကာင္းကင္ကပင္ အရင္ ျပန္ဆုတ္ခြာသည္။ ဒါေတာင္မွ မႈန္နံ႔သာ၏ ပုခံုးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ကိုင္ထားရင္း မ်က္၀န္းတည့္တည့္ကို ေငးၾကည့္ေနေသးသည္။ မႈန္နံ႔သာကိုယ္တိုင္လဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိသျဖင့္ ၾကည္လင္လွသည့္မ်က္၀န္းေတြထဲတြင္ အၿပံဳးဓါတ္ကို ဖန္ဆင္းကာ ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ ထိုအၾကည့္ကို ျမင္ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားရသည္။ သူ႔ႏွလံုးသားက ထိုတဒဂၤ၌ မယံုႏိုင္စြာ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္။ ငါ .. ငါ .. ဒီေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္သြားၿပီလား။ ဒီလိုမျဖစ္သင့္ဘူး .. ဒါဟာ သူ႔အစီအစဥ္ထဲမွာ မပါဘူး .. မိုးေကာင္းကင္ .. မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ..။

“ကဲ .. ေျပာပါဦး .. ဆရာေကာင္း .. သမီးရဲ ႔oral exam က ေအာင္ေရာေအာင္ရဲ ႔လား ..“

မွင္သက္ေတြေ၀ေနသည့္ မိုးေကာင္းကင္ မႈန္နံ႔သာအေမးေၾကာင့္ အေတြးစကို ျဖတ္ထားလိုက္ရသည္။ ဆရာေကာင္းတဲ့လား .. ဟဲ .. ဟဲ
“အင္း .. ဂုဏ္ထူးမွတ္ေတာ့ ေပးရမယ္နဲ႔တူတယ္ .. ဟဲ ..“
“တကယ္ .. ဘယ္နဲ႔မွတ္ေပးမွာလဲ ..“
မိုးေကာင္းကင္က မရွိသည့္ မုတ္ဆိတ္ကို လက္ျဖင့္ဆြဲကာ စဥ္းစားဟန္လုပ္ျပရင္း ..
“၇၅ ကြက္တိပဲ ..“
“အာ .. ဂုဏ္ထူးရယံုေလးတင္လား ..“
“အင္းေလ .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ..“
“ဟင္း .. မႈန္က ထင္ေနတာ .. မႈန္အဆင့္က ကိုးဆယ္၊ တစ္ရာေလာက္ေတာ့ ရသင့္တယ္လို႔ ..“
“၀ိုး .. တယ္လဲေတာင္းဆိုတဲ့ တပည့္မပါလား .. ဒါေပမယ့္ မႈန္ .. ဆရာေကာင္းလို႔ ေခၚထားမွေတာ့ မွန္တာေျပာရမွာပဲ .. မႈန္ ကိုးဆယ္၊ တစ္ရာေတြ ရမွာပါ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိုရဖို႔ေတာ့ နဲနဲလိုေသးတယ္ ..“
“အင္းပါ .. ထားပါေတာ့ .. ဘာပဲေျပာေျပာ ႏွစ္ရက္ထဲနဲ႔ ဂုဏ္ထူးမွတ္ရတယ္ဆိုတာကိုပဲ ေက်နပ္လိုက္ပါ့မယ္ ..“

ေက်နပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ မႈန္နံ႔သာ၏ ႏႈတ္ခမ္းက စူတူတူေလး ျဖစ္ေနေသးသည္။ ဒီပံုစံေလးျမင္ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ အသည္းယားလာျပန္သည္။

“ကဲ .. ငရန္မကန္းနဲ႔ ေဆာ့လို႔အားရသြားၿပီဆိုရင္ .. ေစာေစာက ေကာင္းေျပာထားတဲ့အတိုင္း striptease လုပ္ျပေပေတာ့ ..“

ကတိက ကတိပဲမို႔ မႈန္နံ႔သာ မိုးေကာင္းကင္ဆီမွ ခြာ၍ ဆိုဖာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းဆီသို႔ေလွ်ာက္သြားသည္။ မိုးေကာင္းကင္ကိုယ္တိုင္လဲ ထ၍ အခန္းအလယ္ရွိ တီဗီစင္သို႔သြားၿပီး စီဒီစက္ကိုဖြင့္သည္။ ေဘာင္းဘီေတာင္ ျပန္မ၀တ္ပဲ ေလွ်ာက္သြားသည္မို႔ အရြယ္က်သြားသည့္ ငရန္မကန္းကို မႈန္နံ႔သာျမင္ေနရသည္။ ေဂြးတန္လန္း ဖင္အေျပာင္သားႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္ကိုျမင္ေတာ့ သူမ ရယ္ေတာင္ရယ္ခ်င္လာသည္။ ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္၍ ရယ္မည္ျပဳစဥ္မွာပင္ မိုးေကာင္းကင္က သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုေရြး၍ ဖြင့္လိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။

မႈန္နံ႔သာ၏ အာရံုက မိုးေကာင္းကင္ဆီမွ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းထြက္ေနေသာ ဂီတသံသို႔ ေျပာင္းသြားသည္။ သီဆိုသံမပါပဲ Music ခ်ည္းသပ္သပ္ပဲမို႔ ဘာသီခ်င္းလဲဆိုတာ သူမ မခန္႔မွန္းတတ္ပါ။ နားေထာင္လို႔ေကာင့္သည့္ Jazz ဆန္ဆန္ေတးသြားတစ္ခုမွန္းေတာ့ သိသည္။ ေတးသြားအလိုက္ကို နားေထာင္ရင္း သူမဘယ္လိုလုပ္ရမယ္မွန္း စဥ္းစားသည္။ တခါမွ မလုပ္ဘူးသည္မို႔ တီးလံုးသံ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည့္တိုင္ မႈန္နံ႔သာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေသးေပ။ သူမ အျဖစ္ကို မိုးေကာင္းကင္ ရိပ္မိသည္ထင္သည္။ ဆိုဖာေပၚတြင္ ျပန္ထုိင္ေနရာမွ လွမ္းအႀကံေပးသည္။

“မႈန္ … စိတ္ထဲအရမ္းေတြးမထားနဲ႔ .. လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေပၚမွာေျမွာက္ၿပီး တင္ပါးေလးေတြကို ခါၿပီးလႈပ္ၾကည့္ ..“
မိုးေကာင္းကင္ကို ဆရာေကာင္းဟု သူမေခၚျခင္းက မမွားပါ။ အခုလဲ မိုးေကာင္းကင္ေျပာျပလိုက္သည္ႏွင့္ မႈန္နံ႔သာ လုပ္လို႔ရသြားသည္။ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို ေျမွာက္၍ ေျဖးေျဖးခ်င္း ကသည္။ ထုိမွတဖန္ ကိုယ္ကေလးကိုလွည့္၍ တင္ကေလးကို လႈပ္ကာ ေရြ ႔လ်ားသည္။ ထိုသို႔ႏွစ္ခါ လွည့္၍ကၿပီးသြားသည့္အခါတြင္မူ မႈန္နံ႔သာ ဒီအတိုင္းဆက္ေနလို႔ မရေတာ့မွန္း သူမကိုယ္သူမသိသည္။ သက္ျပင္းတစ္ခုကို တိတ္တိတ္ေလး မႈတ္ထုတ္ရင္း ၀တ္ထားသည့္ ဘေလာက္စ္အကၤ် ီ ေအာက္နားစကို လက္ျဖင့္ဆြဲမလိုက္သည္။

ဒီတခါ သက္ျပင္းခ်ရသူက မိုးေကာင္းကင္ ျဖစ္သြားရရွာသည္။ ဇာပြင့္ေလးေတြပါေသာ ခရမ္းေရာင္ဘရာသည္ မႈန္နံ႔သာႏွင့္ လြန္စြာမွလိုက္ဖက္ညီေနသည္။ ဒီဘရာက push up ဘရာအမ်ဳိးအစားမို႔ ဆူၿဖိဳးဖြံ ႔ထားသည့္ မႈန္နံ႔သာ၏ ရင္ႏွစ္မႊာကို ဘရာထဲမွ လွ်ံက်ေအာင္တြန္းပို႔ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ သူမဆိုက္ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ဘရာကေတာင္ ေသးေနသလားထင္ရသည္။ ထုိခဏ၌ပင္ မႈန္နံ႔သာသည္ လက္ထဲကိုင္ထားသည့္ အကၤ် ီကို ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ခုံေပၚကို ပစ္တင္လိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႔ဘက္သို႔ယူၿပီး ကြယ္လိုက္ေလသည္။ ရင္ကိုကြယ္တာမဟုတ္ပဲ ၀မ္းဗိုက္သားကို ကြယ္ထားသည္ျဖစ္လို႔ မိုးေကာင္းကင္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ ႔ၾကည့္သည္။

“မႈန္ .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ … ဘာလို႔လက္ႀကီးနဲ႔ ကြယ္ထားရတာလဲ ..“
“ဟို .. ဟိုေလ .. မႈန္ က နဲနဲ၀ေနသလားလို႔ေလ ..“
“အမေလး မႈန္ရယ္ .. ဘာမ်ားလဲလို႔ .. အဲဒါ ေကာင္း မသိတဲ့ ကိစၥမွ မဟုတ္တာ .. အဲဒါေၾကာင့္လဲ မနက္တိုင္း exercise လုပ္ၿပီး ခ်ေပးမယ္လု႔ိ ေျပာခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား .. ဖယ္လိုက္ပါကြာ .. လက္ႀကီးက ရႈပ္ပါတယ္ ..“

မႈန္နံ႔သာ လက္ျပန္ဖယ္လိုက္သည္။ သူမအေရွ႔ပိုင္းက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္သြားသည္။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္။ မႈန္နံ႔သာ၏ ၀မ္းျပင္သာေလးေတြက ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္မဟုတ္ပဲ နဲနဲပံု႔ပံု႔ေလးျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ မိုးေကာင္းကင္မ်က္လံုးက ဒီေနရာတြင္ ခနပဲရွိသည္။ ကြ်မ္းက်င္သည့္ဓါးေပါက္သမားတစ္ေယာက္လို စူးရွသည့္ သူ၏ အၾကည့္ေတြက သူမကိုယ္၏ တစ္ေနရာထဲသို႔ ဦးတည္ကာေရာက္ေနသည္။ မႈန္နံ႔သာ သူ႔မ်က္ႏွာကို စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္သလို မလြတ္တမ္း စိုက္ၾကည့္ေနလို႔ ျမင္ေနရသည္။ ခါတိုင္း ေယာက်္ားေလေတြ ဒီလိုၾကည့္လွ်င္ သူမစိတ္ပ်က္မိတတ္ေသာ္လဲ အခုေတာ့ မႈန္နံ႔သာ ဒါကိုပဲ ဂုဏ္ယူသလို ျဖစ္သည္။ မိုးေကာင္းကင္၏ အၾကည့္က တကယ္ကိုတပ္တပ္မက္မက္ ရွိေနမွန္းလဲ သူမ နားလည္သည္။ မႈန္နံ႔သာ ၿပံဳးရင္း တီးလံုးအတိုင္း ကိုယ္ကေလးကို ဘယ္ညာျပန္ႏြဲ႔သည္။ ဆံပင္ရွည္ေတြက ယိမ္းႏြဲ႔တိုင္း ၀ဲခနဲ ၀ဲခနဲျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔ကေနရင္းမွ မႈန္နံ႔သာမ်က္၀န္းက အလိုအေလ်ာက္ဆိုသလို မိုးေကာင္းကင္၏ ေပါင္ၾကားကို ေရာက္သြားသည္တြင္ ငရန္မကန္းက အေစာကလို မဟုတ္ေတာ့တာ သြားေတြ႔သည္။ အံ့ၾသမိသလို၊ ေက်နပ္မႈလဲျဖစ္ၿပီး သူမလက္က အလိုလို ေနာက္တစ္ဆင့္အေနႏွင့္ ဂ်င္းစကတ္၏ ၾကယ္သီးဆီသို႔ေရာက္သြားသည္။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္ ထိုအခိုက္ သီခ်င္းက ဆံုးသြားသည္။ မိုးေကာင္းကင္မ်ား ထၿပီး ေနာက္တစ္ပုဒ္ေျပာင္းရဦးမွာလားလို႔ မႈန္နံ႔သာ ေတြးလိုက္သျဖင့္ သူမလႈပ္ရွားမႈက အလိုလိုရပ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မိုးေကာင္းကင္ ေနရာေရႊ႔စရာ မလိုလိုက္ပါ။ ေနာက္ထပ္ ေတးသြားတစ္ခုက ဆက္တိုက္ထြက္လာသည္။ အခုေတးသံက ပထမသီခ်င္းထက္ေတာင္ ပိုျမဴးေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္ တီးလံုးလာလို႔ စကၠန္႔သံုးဆယ္ေလာက္ၾကာသြားသည့္တိုင္ မႈန္နံ႔သာလက္က စကတ္ကို ကိုင္ထားရက မတက္ေပ။

“မႈန္ .. ဆက္လုပ္ေလ .. မႈန္ mood ၀င္ေနၿပီပဲဟာကို ..“
“မဟုတ္ဘူး .. ေကာင္း .. ဟို .. ဟုိေလ .. မႈန္ဟိုထဲမွာ စိုေနတယ္ .. ရွဴးရွဴးေပါက္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ .. “
“ဟာ .. ေကာင္းတာေပါ့ ..  ေကာင္းစိတ္၀င္စားတယ္ .. ျပစမ္းပါဦး မႈန္ရယ္ ..“

မိုးေကာင္းကင္က အားတက္သေရာေျပာသည္။ မိုးေကာင္းကင္၏ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ရွက္သလိုလိုျဖစ္ေနေသာ မႈန္နံ႔သာ အားတက္သြားၿပီး တင္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို လႈပ္၍ စကတ္ကိုတြန္းခ်လိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီလိုမဟုတ္လို႔ စကတ္အေပၚပိုင္းက စြင့္ကားေနသည့္ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ေက်ာ္သြားသည္ႏွင့္ ေျခရင္းတြင္၀ဲ၍ ပံုသြားသည္။ မႈန္နံ႔သာေျပာတာ ဟုတ္ပါသည္။ ခရမ္းေရာင္ Thong ၏ ႀတိဂံေအာက္ေျခေလးသည္ အေပၚကထက္ပို၍ ကြက္ကာအေရာင္ရင့္တက္ေနသည္။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ ေကာက္ခါငင္ခါ “ရႊီ” ခနဲ ေလခြ်န္သည္။ ဒါက မိုးေကာင္းကင္၏ trick တစ္ခုုျဖစ္သလို ထို trick ကလဲ ေအာင္ျမင္ပါသည္။ မႈန္နံ႔သာ မ်က္ႏွာတြင္ ၿပံဳးပန္းေလး ျပန္ပြင့္လာၿပီး တခစ္ခစ္ႏွင့္ရယ္သည္။

“ေကာင္းးးး … ဘယ္ႏွယ့္ အက်ယ္ႀကီး ေလထခြ်န္ရတာလဲ .. ကေလးလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔ .. ခစ္ .. ခစ္ ..“
“အိုေက .. အိုေက .. ဒါေပမယ့္ ဒီလပိုင္းအတြင္းမွာ ျမင္ခဲ့ရသမွ် ဒီျမင္ကြင္းက ေကာင္းအတြက္ အလွဆံုးပဲ .. အရမ္း ဆက္ဆီက်တယ္ကြာ ..“

မိုးေကာင္းကင္ဆိုတာ ဘယ္လိုေယာက်္ားသားမ်ဳိးမွန္း မႈန္နံ႔သာသိေနသည့္တိုင္ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲထြက္လာေသာ စကားသံကိုၾကားေတာ့ မႈန္နံ႔သာ ရင္ခုန္ရျပန္သည္။ ခ်ဳိျမရီေ၀စြာ ၿပံဳးရင္း ကိုယ္ကေလးကို ျပန္လႈပ္သည္။ ထိုသို႔လႈပ္ရင္းမွ သူမလက္က ေနာက္ဘက္သို႔ေရာက္သြားသည္။ ဘရာခ်ိတ္ကိုလက္မေလးႏွင့္ တြန္း၍ ေရႊ ႔ေနစဥ္မွာပင္ မိုးေကာင္းကင္တစ္ေယာက္ ဆိုဖာကိုမွီ၍ ထိုင္ေနရာမွ ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္သည္ကိုေတြ႔သည္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္မွန္း မႈန္နံ႔သာသိသည္မို႔ ခ်ိတ္ျပဳတ္သြားသည့္ ဘရာကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ဖယ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ ရႊီခနဲ ေလခြ်န္သံထြက္လာသည္တြင္ သူမ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ တခစ္ခစ္ႏွင့္သာ ရယ္ေနမိသည္။

အခုအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ မႈန္နံ႔သာ၏ လက္က ေနာက္ဆံုးက်န္ေနသည့္ တစ္ခုထဲေသာ အ၀တ္ဆီသို႔ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ေရာက္သြားသည္။ Thong ၏ အနားသားေလးႏွစ္ခုကို လက္မေလးႏွင့္ခ်ိတ္ၿပီး ေအာက္ကိုဆြဲခ်သည္။ ေျခက်င္း၀တ္နားထိေရာက္ေအာင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ဆြဲခ်သြားၿပီးေနာက္ ေျခတစ္ဖက္ကိုၾကြ၍ ခြ်တ္သည္။ ၿပီးေနာက္ေတာ့ တမင္တကာပင္ အျပင္ကိုေရာက္သြားသည့္ Thong ကို မိုးေကာင္းကင္ဘက္သို႔ ေျချဖင့္ခတ္ထုတ္လိုက္သည္။

“ကဲ .. ဘယ္လိုလဲ …“
“မိုက္တယ္ … မႈန္က အရမ္း hot ျဖစ္တယ္ကြာ ..“

ဒီစကားကိုေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ တကယ္ကိုေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ မႈန္နံ႔သာ၏ အတြင္းအဂၤါရပ္ေတြကို ထိုမွ်ေလာက္လွမည္ဟု မထင္ထားပါ။ ဖရဲသီးအလတ္စားတစ္လံုးကို ထက္ျခမ္းျခမ္း၍ တင္ထားသလားထင္ရသည့္ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးက အေတာ္ထြားေပမယ့္ အိတြဲေနျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ။ ထုိ႔အတူ အေမြးပါးပါးေလးမ်ား သံုးေျမွာင့္ပံုခြၾကားတြင္ ႀတိဂံပုံထပ္ရွိေနပံုကလဲ ျမင္တာႏွင့္တင္စိတ္ၾကြခ်င္စရာေကာင္းေနသည္။ တလက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ေျမာင္းကေလးက ဘာဆိုဘာမွမရွိပဲ ေျပာင္ရွင္းေနေလသည္။ မေနႏိုင္ေတာ့သည့္အဆံုး မႈန္နံ႔သာရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္သြားၿပီး သူမကိုလက္ဆြဲ၍ပင္ ေခၚလာခဲ့သည္။ မိုးေကာင္းကင္ႏွင့္ မႈန္နံ႔သာ ဆိုဖာေပၚတြင္ အတူျပန္ထိုင္မိၾကသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မ်က္ႏွာမူ၍ တေဇာင္းထိုင္ေနသည့္အေနအထားမွ မိုးေကာင္းကင္က မႈန္နံ႔သာ၏ ေပါင္တံၿဖိဳးၿဖိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလက္ႏွင့္အသာကိုင္လိုက္ေလသည္။