"လွ်ာသံုးအုန္းေလ .. လွ်ာနဲ႔ေကာင္းေကာင္းရက္ေပး .."
လီးစုပ္ေပးတာကို ဖီလင္ယူၿငိမ္ခံေနရင္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ လီးစုပ္ေပးေနရင္းမွ ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာေသာ လီးကို၊ လွ်ာေလးႏွင့္ ရက္ရက္ေပးသည္။
"စုပ္ရင္းရက္တာ မဆိုးပါဘူး .. ပိုပီျပင္ေအာင္ လီးကို ပါးစပ္ထဲကထုတ္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔ေကာင္းေကာင္း ရက္ေပးပါအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ဆံပင္ကို အသာဆြဲ၍ ေခါင္းကို ၾကြတက္လာေအာင္ မပင့္ယူလိုက္သည္။ ထိုအခါ သူ႔လီးသည္ ခင္ေမထိုက္ ပါးစပ္ထဲမွ ထြက္၍လာသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးတြင္ တံေတြးမ်ားစို၍ ေနသည္။ ထို႔ျပင္ခင္ေမထိုက္၏ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ဆိုးထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းနီအနည္းငယ္လည္း လီးတန္လံုးပတ္တြင္ ေပက်န္၍ ေနသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ နီရဲစြတ္စိုေသာ လွ်ာေလးကို တစ္လစ္ထုတ္ကာ လီးထိပ္ဘက္ပိုင္းကို မရဲတရဲေလး ရက္၍ ေပးလိုက္သည္။
"လီးဒစ္ေဖာ္လိုက္အုန္းေလ .. ဒါမွရက္ေပးတာ ပိုထိမွာ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။
"ဟို .. ဟို .. အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္ မလုပ္တတ္ဘူး .. ဘာေျပာတာလဲ .."
ခင္ေမထိုက္က မ်က္လံုးေလးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ၾကည့္ကာေမးသည္။ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို အံ့ၾသစြာဆရာ့ကို ေမးေနသည့္ ေက်ာင္းသားေလး၏ အသြင္မ်ဳိး ...။
"မင္းက လီးစုပ္တတ္ၿပီး ဒစ္ေတာ့ မေဖာ္တတ္ဘူး လား .."
"ဟာ .. မသိပါဘူးလို႔ဆိုေန .."
"မသိရင္ ေျပာျပမယ္ .. လီးဒစ္ေဖာ္တယ္ဆိုတာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး .. လီးဒစ္မွာ ဖံုးေနတဲ့ အေရျပားကို ေအာက္လိပ္က်သြားေအာင္ ဆြဲခ်ေပးတာကို ေျပာတာ၊ ကဲ .. လုပ္ၾကည့္ ..."
ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးတန္ထိပ္ပိုင္းဒစ္ႀကီးေပၚတြင္ ဖံုးအုပ္ေနေသာ အေရျပားကို အသာပင္ေအာက္သို႔ဆြဲခ်သည္။ အေရျပားဒစ္အရင္းပိုင္းသို႔ လိပ္၍ က်ဆင္းလွ်က္၊ နီရဲေနေသာ ဒစ္ႀကီးၿပဲအာစြာ ေပၚလာသည္။
"အဲဒါ ဒစ္ေဖာ္တာပဲ .. နားလည္ၿပီလား .."
"အင္း .."
"ဒစ္ေပၚကို တံေတြးတစ္ခ်က္ေလာက္ ေထြးခ်လိုက္ .."
"ထြီ "
ခင္ေမထိုက္က တံေတြးတစ္ခ်က္ေထြးခ်သည္။ တံေတြးသည္ လီးဒစ္ထိပ္ေပၚ တည့္တည့္မက်။ ေဘးနားကိုသာထိမိသည္။
"ဒစ္ထိပ္က ကြဲေနတဲ့ေနရာေလးေပၚတည့္တည့္မတ္မတ္က်ေအာင္ ေထြးခ်ရတယ္။ ထပ္ေထြးခ်အုန္း။ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ေနာ္ .. မလြဲေစနဲ႔ .."
ခင္ေမထိုက္ ေနာက္ထပ္တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးခ်ရသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးေပၚကို မလြဲရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ကာ ေထြးခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ေမထုိက္၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးကို ေသေသခ်ာခ်ာကို စူးစိုက္ၾကည့္မိသြားသည္။ ဒစ္ႀကီးနီရဲ၍ လက္ေျပာင္ေနပံု၊ ဒစ္အရင္းပိုင္းတြင္ လိပ္က်ေနေသာ အေရျပားက ခပ္တင္းတင္းရစ္ပတ္ထားသလိုမ်ဳိး ဖုထစ္၍ေနပံုတို႔ကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရလွ်က္ ေကာင္မေလးရင္ပိုခုန္လာသည္။
"ထြီ .."
တံေတြးတစ္ခ်က္ ထပ္ေထြးခ်သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ရြယ္ ေထြးခ်လိုက္သည္မို႔ တံေတြးသည္ လီးဒစ္ဖူးထိပ္ဖ်ား၊ အသာဟတေလးျဖစ္ေနေသာ ေနရာတည့္တည့္ေပၚသို႔က်သည္။
"အားပါး .. ေကာင္းတာကြာ ... ကဲ .. ဒစ္ထိပ္ကေနစၿပီး လွ်ာနဲ႔ က်က်နနရက္ေပးစမ္း .."
ဒစ္ဖူးထိပ္ေပၚ တံေတြးက်လာမႈသည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ၾကက္သီးေလးမ်ား ဖ်န္းကနဲ ထသြားေစသည္။ ငနဲသား ေက်နပ္အားရစြာ ျမည္တမ္းၿပီး ေကာင္မေလးကို ဆက္ခိုင္းသည္။ လီးစုပ္ေပးလွ်င္ ေငြႏွစ္ေသာင္းရမည္မို႔ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေစခိုင္းသလို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးသည္။ လွ်ာေလးျဖင့္ ဒစ္ဖ်ားထိပ္ပိုင္းကို တို႔ထိကာ စတင္ရက္ေပးသည္။ ေထြးခ်ထားေသာ တံေတြမ်ားစိုကာ ေအးေတးေတးျဖစ္ေနေသာ လီးဒစ္ႏွင့္ မိမိလွ်ာဖ်ားထိမိလိုက္ခ်ိန္တြင္ ခင္ေမထိုက္ ရင္ထဲဖိုကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ လွ်ာျဖင့္ ဒစ္တစ္၀ိုက္လွည့္ပတ္ ရက္ေပးသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေငါ့ကနဲ ေငါ့ကနဲလႈပ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ အသက္ရွဴသံျပင္းလာသည္ကိုလည္း ခင္ေမထိုက္ သတိျပဳမိသည္။ ခင္ေမထိုက္ ကိုယ္တိုင္လည္း ရင္ေတြ ဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္။ လီးဒစ္မွတဆင့္ လီးတန္လံုးပတ္တေလွ်ာက္ လွ်ာျဖင့္ လွည့္ပတ္ကာ တတ္သမွ်ရက္ေပးသည္။
"ေဂြးအုေတြကိုပါ ရက္ေပး ေနာ္ .."
ရက္ေပးေနေသာ လွ်ာ လီးတန္အရင္းပိုင္းနား ေရာက္လာေသာအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္ ျငင္းဆန္မည္ႀကံမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ လီးကို ျပည့္၀ပီျပင္စြာ ရက္ေပးစုပ္ေပးဖို႔ စကားေျပာဆိုထားၿပီးျဖစ္ရာ၊ ေဂြးအုမ်ားမွာလည္း လီး၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ပါ၀င္ေနေပရာ၊ ျငင္းမေနေတာ့ပဲ ေခါင္းကို ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္ေအာင္ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး၊ ေဂြးအုမ်ားကို လွမ္းရက္ေပးရသည္။ လွ်ာႏွင့္တို႔ထိကာ ရက္ေပးလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဂြးအုမ်ားရွိေနရာ ကပ္ပယ္အိတ္အေရျပားတို႔ ရႈံတြ၍ သြားၾကသည္ကို ခင္ေမထုိက္ ေတြ႔ရသည္။
"ေကာင္းလိုက္တာကြာ .. မင္း ေဂြးအုရက္ေပးတာ သိပ္ခံလုိ႔ေကာင္းတယ္ .. ေဂြးအုေတြကို စုပ္လည္းစုပ္ေပးစမ္းပါကြာ ..ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ .. ေဂြးအုေတြ စုပ္ေပးရက္ေပးရင္း လီးကိုလက္နဲ႔ ကိုင္ပြတ္ေဆာ့ေပးအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္၏ ညာလက္ကို ဆြဲယူကာ မိမိ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚတင္ေပးသည္။ ခင္ေမထိုက္က လီးတန္လံုးပတ္အလယ္ပိုင္းေလာက္ကို အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေဂြးအုမ်ားကို စုပ္ေပးရက္ေပးေနေလရာ၊ လီးကိုေတာ့ လက္ျဖင့္ဆုပ္ရံုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လႈပ္ရွားပြတ္သပ္ေပးျခင္းမ်ဳိး မလုပ္မိေသး ..။
"ဟာ .. လီးကိုလက္နဲ႔ ဒီအတိုင္း ဆုပ္မထားနဲ႔ေလ .. လက္ကိုလွပ္ၿပီး ပြတ္ေပး၊ ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ဳိးေလ .. လုပ္တတ္တယ္မွတ္လား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေတာင္းဆိုလာသည္။ ၀က္ျဖစ္မွေတာ့ ခ်ီးေၾကာက္ေန၍ မျဖစ္ ဟု သေဘာပိုက္ကာ၊ ခင္ေမထိုက္လည္း လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပြတ္တိုက္ေပးရရွာေလသည္။ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးသည္ မိမိ၏လက္ထဲတြင္ တဆုပ္တခဲႀကီးျဖစ္ကာ တဇတ္ဇတ္လႈပ္ေနသလို ထင္မိသည္။
"လာ .. ငါ့မ်က္ႏွာေပၚ ေပါင္ကိုခြေက်ာ္ၿပီး ခြလိုက္ ..."
ခင္ေမထိုက္ ရင္ထဲဖိုကနဲ ေအးကနဲျဖစ္သည္။ သည္လို မ်က္ႏွာေပၚ ေပါင္ခြလုိက္လွ်င္၊ ေစာက္ပတ္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ပါးစပ္ႏွင့္ အလိုက္သင့္ အလွမ္းမီ ျဖစ္သြားေပေတာ့မည္။ မိမိ ေစာက္ပတ္ကို ရက္လို၍ သည္လိုလုပ္ခုိင္းတာမ်ားလားဟု ခင္ေမထိုက္ ေတြးမိသည္။
ခင္ေမထိုက္သည္ ေစာက္ပတ္အရက္ခံဖူးေသာ မိန္းကေလးျဖစ္ေပရာ ထိုအေတြး၀င္လာေသာအခါ အဖုတ္ထဲကပို၍ ယားလာသည္။ ေစာက္ပတ္ရက္ခံလိုသည့္ ရမက္အာသီသမ်ားသည္လည္း၊ ႏိုးၾကြထန္ျပင္းလာေလသည္။ ထိုဆႏၵ၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္လားေတာ့ မေျပာတတ္။ ခင္ေမထိုက္တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေခါင္းေပၚ ေပါင္ခြေက်ာ္လွ်က္ မ်က္ႏွာေပၚ တက္ခြသည္။ ေဂြးအုမ်ားကို စုပ္ေပးရက္ေပးေနမႈကေတာ့ ရပ္သြားရသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ပါးစပ္က အုေတြေပၚမွ ကြသြားသည္။ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ဂြင္းတိုက္ေပးေနေလေသာ လက္သည္လည္း လြတ္သြား၏။
No comments:
Post a Comment