မေတာ္တေရာ္ (၅)

သူထင္သည့္အတုိင္းပင္။ ေအာက္ထပ္က ကိုညိဳတုိ႕ လင္မယားအလုပ္ျဖစ္ေနၾကျပီ။
သူတို႕လင္မယား အလုပ္ျဖစ္တုိင္းလိုလုိ ေဇာ္ၾကီး
ဒီအေပါက္မွေန၍ေခ်ာင္းေနၾကျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင့္ ေဇာ္ၾကီးၾကည့္ခ်င္သည္က ခင္စန္းၾကည္အလိုးခံတာကိုျဖစ္သည္။
ခင္စန္းၾကည္မွာ ဖင္ၾကီးတင္ၾကီးေတြ တလံုးတခဲၾကီးႏွင့္
ရည္ရည္ကလည္းေခ်ာေမာကာ ခံျပီေဟ့ဆုိရင္လည္း
အ၀တ္အစားေတြအကုန္ခၽြတ္ျပီးခံေလ့ရွိသည္။ ကိုညိဳနဲ႔လုပ္တုိင္း
ခင္စန္းၾကည္တစ္ေယာက္ပက္ပက္စက္စက္ပင္ အေပးေကာင္းလွသည္ျဖစ္ရာ ေဇာ္ၾကီးက
ခင္စန္းၾကည္ခံတာကို မလြတ္ရေအာင္ေခ်ာင္းေနက်ျဖစ္သည္။
ဒီလိုေခ်ာင္းလိုက္တုိင္းလည္း ေဇာ္ၾကီးမွာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ႏွင့္
လက္ႏွင့္ပင္ဂြင္းတုိက္ပစ္လိုက္ရသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့
ကိုညိဳမရွိတုန္းခင္စန္းၾကည္ကို ဖန္ျပီးစားဦးမည္ဟု
ေဇာ္ၾကီးစိတ္ထဲမွာေတးထားလိုက္သည္။

အခုလည္း ခင္စန္းၾကည္ ကိုညိဳ႕အေပၚကေန အားရပါးရတက္ေဆာင့္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း
အေတာ္ၾကီးမေနႏိုင္မထုိင္ႏို္င္ျဖစ္လာသည္။ သူ၏ လိင္တန္ကို
လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆုတ္ကိုင္ကာ အငမ္းမရပင္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရသည္။
ခင္စန္းၾကည္ရဲ႕ ႏုိ႕ၾကီးႏွစ္လံုးက ျဖဴေဖြးျပီး အယ္ေနသည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ေမြးထားတာမုိ႕ အနည္းငယ္တြဲက်ေနသည္မွအပ အျပစ္ဆုိဖြယ္ရာမရွိ။
ခင္စန္းၾကည္တစ္ေယာက္ တင္ပါးၾကီးကိုပင့္ကာပင့္ကာနဲ႔ ကိုညိဳ႕အတန္ၾကီးေပၚမွာ
တက္ေဆာင့္ေနသည္။ ကိုညိဳကလည္း ခင္စန္ၾကည္ရဲ႕ ႏုိ႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို
ေအာက္ကေနျပီး လက္နဲ႔ ဖ်စ္ညွစ္ဆုတ္နယ္ေနသည္။

တေအာက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုညိဳ ခင္စန္းၾကည္ကို ေအာက္ဆင္းခိုင္းလိုက္ျပီး
ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ေဘးကားခိုင္းလိုက္သည္။ ခင္စန္းၾကည္
ပက္လက္လွန္ျပီး သူမရဲ႕ေပါင္တံရွည္ရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ေဘးသို႕ျဖဲကားလိုက္ေတာ့ အေမႊးအမွ်င္မရွိပဲ
ဖားခံုညွင္းၾကီးသဖြယ္ခံုးထေနတဲ့ အဖုတ္ၾကီးကေပၚထြက္လာသည္။
အေပၚထပ္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ေဇာ္ၾကီးမွာေတာ့ ခင္စန္းၾကည္ရဲ႕
အဖုတ္နီညိဳညိဳၾကီးကို ၾကည့္ရင္း သြားရည္တျမားျမားနဲ႔
တက္လိုးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေနသည္။

ကိုညိဳ လည္း ႏွာမႈတ္သံတရႈးရႈးျပဳရင္း ခင္စန္းၾကည့္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲမွာ
ဒူးေထာက္က ထိုင္ခ်လုိက္ျပီး သူ႕လိင္တန္ၾကီးကို ခင္စန္းၾကည္ရဲ႕
အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးထဲထည့္ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ဆြဲျပီးအားရပါးရပင္လိုးေတာ့သည္။ ကိုညိဳရဲ႕ ဆီးခံုနဲ႔
ခင္စန္းၾကည္အဖုတ္တုိ႕ ရိုက္မိသံက တဖတ္ဖတ္ေပၚထြက္ေနသည္။
အခ်က္ေလးဆယ္ေလာက္အားရပါးရေဆာင့္ျပီးေတာ့ ကိုညိဳတစ္ေယာက္ အားကနဲ
ခပ္တုိးတုိးေအာ္ရင္းခင္စန္းၾကည္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ကာ ဆန္႕ငင္ဆန္႕ငင္နဲ႔
ျပီးသြားေတာ့သည္။

ေဇာ္ၾကီးမွာ ေအာက္ထပ္သို႕ ငံုၾကည့္ေနရာမွ ပက္လက္လွန္လိုက္ျပီး
ခင္စန္းၾကည္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကိုျမင္ေယာင္ကာ သူ႕အတန္ၾကီးကိုပြတ္သတ္ရင္း
တစ္ခ်က္ခ်င္းဂြင္းတုိက္ေနေတာ့သည္။
ထိုအခိုက္ ေဘးေလွကားမွ အေပၚသို႕တက္လာေသာေျခသံကိုၾကားလိုက္ရသျဖင့္
ေဇာ္ၾကီး နားစြင့္လိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ေျခသံက
ေလွကားထိပ္သို႕ေရာက္လာသည္။

''ဦးေလး.... ဦးေလး''
ခင္စန္းေထြးရဲ႕ အသံမွန္းေဇာ္ၾကီးသိ၍ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိအခိုက္
ကိုညိဳတုိ႕လင္မယား
ခ်ဳိင့္ေတြပလံုးေတြကိုင္ျပီးျခံျပင္သို႕ထြက္သြားတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ကေလးေတြကို သူ႕ေယာကၡမအိမ္မွာ သြားေခၚရင္း အလွဴအိမ္က
ဟင္းေတြသြားသယ္တာျဖစ္ေၾကာင္းေဇာ္ၾကီး ေတြးမိလိုက္သည္။
''ဦးေလး.. ေလွ်ာ္ရမဲ့အ၀တ္ေတြေပးဦး..... ကၽြန္မအ၀တ္ေလွ်ာ္မလို႕...''
''ေအး.... ဒီမွာလာယူဟာ....''

ခင္စန္းေထြးကို ေဇာ္ၾကီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထဘီရင္လ်ားေလးႏွင့္ ရင္ဘတ္ေလးက
ျဖဴ၀င္း၍ေနသည္။ ခင္စန္းေထြးက သူ႕အမျဖစ္သူ ခင္စန္းၾကည္ႏွင့္ တူသည္။
အခုအရြယ္ေလးႏွင့္ပင္ တင္ေတြရင္ေတြက အပ်ဳိၾကီးဖားဖားေတြကို မီေနျပီ။
ခင္စန္းေထြးကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိရင္း ေဇာ္ၾကီးရဲ႕ စိတ္ေတြ
ပိုျပီးထၾကြလာေတာ့သည္။

ခင္စန္းေထြးက ဟိုတစ ဒီတစ ျဖစ္ေနေသာ အ၀တ္ေတြကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ပံုသည္။
ျပီးသြားေတာ့မွ ခါးေလးကုန္းျပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚရွိအ၀တ္ေတြကို
တစ္ထည္ခ်င္းေကာက္၍ အစီအရီထပ္ေနသည္။ ေနာက္ကၾကည့္ေနေသာ ေဇာ္ၾကီးရဲ႕ စိတ္ေတြ
ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏုိ္င္ေတာ့။ ကုန္းထားေသာ
ဖင္သားလံုးလံုးက်စ္က်စ္ကားကားၾကီးရဲ႕ ေအာက္ဖက္ၾကားသို႕ ေဇာ္ၾကီးရဲ႕
လက္တစ္ဖက္ကို ဆတ္ကနဲ ထိုးသြင္းလုိက္ျပီး အဖုတ္ေလးကို ဇိကနဲ
ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။

''အမေလး''
အပ်ဳိမေလး ခင္စန္းေထြး လန္႕သြားျပီး ခါးေလးကို ျဖတ္ကနဲ ဆန္႕၍
ေကာ့တက္သြားသည္။ သူမတစ္ကုိယ္လံုး ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္သြားကာ
အသက္ရွဴမွားသြားစဥ္မွာပင္ ေဇာ္ၾကီးက သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕ကာ
သူေစာေစာက အိပ္ရန္ခင္းထားေသာ ဖ်ာေပၚသို႕တင္လိုက္ျပီး စန္းေထြးကို အေပၚကေန
အုပ္မုိး၍ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုးကို အတင္းနမ္းေလေတာ့သည္။

''ဦး... ဦးေလး.... မလုပ္... နဲ႔ .... ဟာ.... အုိ...... လႊတ္ပါ.....
အာ..... ဟာ....''
ခင္စန္းေထြးေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႔ ရုန္းေနရာမွ တကိုယ္လံုး
တရွိန္းရွိန္းတဖိန္းဖိန္းျဖစ္လာရသည္။ ျပီးေတာ့မွ ေဇာ္ၾကီးက သူမရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ငံုခဲလိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္ကို ခင္စန္းေထြးရဲ႕
ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားသို႕ ထုိးသြင္းလိုက္ေလသည္။
ရင္ဘတ္မွာ စည္းထားတဲ့ ထဘီစေလးက ျပဳတ္ထြက္မသြားေပမဲ့ ေအာက္ဖက္မွ ထဘီစကေတာ့
ခါးဆီသို႕လန္တက္ကာ ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလံုး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး
ဖင္ေျပာင္ေလးျဖစ္ကာ အဖုတ္နီနီရဲရဲေလးရဲ႕ အ၀မွပင္
အရည္ၾကည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာတာကို ေတြ႕ရသည္။ ပို၍ အတင့္ရဲလာေသာ ေဇာ္ၾကီးက
ခင္စန္းေထြးရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ စီးေႏွာင္ထားတဲ့ ထဘီစကိုပါ ဆြဲျဖဳတ္ကာ ထဘီကို
ကြင္းလံုးခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ခင္စန္းေထြး ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားျပီ။

ခင္စန္းေထြးတစ္ေယာက္ တကိုယ္လံုး ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိ
ရုန္းကန္ဖုိ႕အားအင္ေတြမရွိေတာ့သည့္အျပင္ ရုန္းကန္ခ်င္စိတ္မရွိေလာက္ေအာင္
ႏြမ္းနယ္ႏုံးခ်ိ၍ ေနေတာ့သည္။ ခင္စန္းေထြးမ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာ
ရင္ဘတ္ေလးနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီႏွင့္ ေမာ၍ေနသည္။
ခင္စန္းေထြးရဲ႕ ႏုိ႕ေလးႏွစ္လံုးက စူစူမုိ႕မုိ႕ေလးျဖစ္ကာ
ေဖာင္းေဖာင္းမုိ႕မုိ႕ေလး လံုးတက္ေနသည္။
ေဇာ္ၾကီးရဲ႕ ပူေႏြးေသာ လွ်ာၾကီးက ခင္စန္းေထြးရဲ႕ ႏုိ႕အံုထိပ္မွာ ကပ္ေနေသာ
နီနီရဲရဲႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ထုိးျပီးေကာ္ကာ ယက္လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့
ခင္စန္းေထြးခမ်ာ တကိုယ္လံုး ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားျပီး တြန္႕သြားရေတာ့သည္။
ေဇာ္ၾကီးက သူမရဲ႕ တင္းတင္းေလးစူထြက္ေနေသာ ႏို႕အံုေလးကို လက္နဲ႔ ကိုင္ျပီး
စုိ႕လိုက္သည္။