မေတာ္တေရာ္ (၄)

အဲဒါေၾကာင့္ ေဇာ္ၾကီး သူ႕အတန္ၾကီးကို အဖ်ားနားထိဆြဲ၍
ထုတ္လိုက္ျပီးအားကုန္ေဆာင့္ေတာ့ရာ....
တဖြတ္ဖြတ္ ....  ျမည္သံႏွင့္အတူ ေရႊရည့္ထံမွ အမေလး...
အဟင့္အဟင့္ျမည္သံေလးကလည္း တစ္ခန္းလံုးဆူညံေနေတာ့သည္။
ေရႊရည့္ အဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ားကလည္း ရႊဲနစ္၍ထြက္လာသည္မွာ
အိပ္ယာခင္းကိုပင္ အကြက္လိုက္ၾကီးျဖစ္ေစေတာ့သည္။ ေဇာ္ၾကီးေဆာင့္သမွ်
ေရႊရည္က ကုတင္ေစာင္းမွ ဖင္ၾကီးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ခံသည္။ ခဏအၾကာ
ခံ၍ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာစဥ္မွာပင္ ေဇာ္ၾကီးက သူ႕ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို
တဆံုးဆြဲ၍ခၽြတ္လိုက္သည္။

''ျပြတ္ .... အင္.... အို''
အရသာပ်က္သြားေသာ ေရႊရည္က ဟင္ကနဲ အံ့ၾသစြာျဖင့္ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကို
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္စဥ္မွာပင္ သူမ၏ရင္ထဲ ဒိန္းကနဲခုန္၍
တုန္လႈပ္အံ့ၾသသြားရသည္။
ေရႊရည္ေတြ႕လိုက္ရသည္ကေတာ့ ေဇာ္ၾကီး၏ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္
အရပ္ပုပုလူတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသူက
ကိုညိဳဆုိေသာလူတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေရႊရည္၏အၾကည့္က ကိုညိဳရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးဆီသို႕ေရာက္သြားသည္။ ရင္ထဲတြင္
တင္းကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ လူကသာ ပုတာ၊ လိင္တန္ၾကီးက
ၾကီးျပီးအရွည္ၾကီးျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ အဖ်ားၾကီးကလည္းေကာ့ေနေသးသည္။ နီရဲရဲ
ဒစ္ဖ်ားထိပ္တြင္အရည္ၾကည္ေတြ႕စို႕ေနသည္။ ေဇာ္ၾကီးက ေဘးဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့
ကိုညိဳက ေရႊရည့္ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ၀င္လာကာ သူ႕အတန္ၾကီးကို
အဖုတ္ေလးထဲသို႕  ထုိးေဆာင့္၍သြင္းလိုက္သည္။

''အ.... အမေလး... ကၽြတ္... ကၽြတ္...''
ေရႊရည္ ခါးေကာ့တက္သြားကာ မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့သြားသည္။ ကိုညိဳက
ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္၍ လိုးေနသလို ေဇာ္ၾကီးကလည္း ေဘးမွေန၍ငံု႕ကာ သူမရဲ႕
ႏုိ႕ႏွစ္လံုးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႕ေပးေနေလသည္။
ေရႊရည္လည္း အားက်မခံပင္ လက္ေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ အရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲျပီး
ေျပာင္လက္ေနေသာ ေဇာ္ၾကီးရဲ႕ အတန္ၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ရင္း
ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္လုပ္ေပးလိုက္သည္။
ကိုညိဳရဲ႕ အတန္ထြားထြားၾကီးကလည္း အဖုတ္အတြင္းသားထဲကို ခ်ိတ္နဲ႔ဆြဲသလို
ထိထိမိမိပြတ္ဆြဲေနေသာေၾကာင့္ ေရႊရည္မွာ တဟင္းဟင္းနဲ႔ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ခဏအၾကာတြင္ ကိုညိဳက သူ႕အတန္ၾကီးကို အျပီးတုိင္ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ
ေဇာ္ၾကီးမွာခ်က္ခ်င္းပင္ ေရႊရည့္ေပါင္ၾကားထဲသို႕ေရာက္လာျပီး
လိင္တန္ၾကီးကို အဖုတ္ေလးထဲ ေဆာင့္သြင္းျပီး အားရပါးရ ခပ္သြက္သြက္ၾကီးပင္
ေဆာင့္၍လိုးေတာ့သည္။
ထုိအခါ ကိုညိဳက ေဘးမွေန၍ သူမနုိ႕သီးေခါင္းနီညိဳညိဳေလးေတြကို လက္မနဲ႔
လက္ညိဳးၾကားမွာ ခပ္နာနာေလးေျခရင္း နုိ႕ႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ
ညွစ္ေနျပန္သည္။

ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ျပိဳင္တည္း ကာမဆက္ဆံေနရတဲ့ ေရႊရည္တစ္ေယာက္
ကာမအရသာေတြ တ၀ၾကီးခံစားေနရေတာ့သည္။
တစ္ေယာက္က အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးလိုက္၊ ျပီးခါနီးေတာ့ အတန္ၾကီးကို
ဆြဲထုတ္ျပီးေနာက္တစ္ေယာက္က အားရပါးရလာလိုးလိုက္ျဖင့္ ေရႊရည္မွာ
တစ္ခ်ီျပီးတစ္ခ်ီျပီးေနရာ လူလည္းေမ်ာ့ေမ်ာ့ပင္က်န္ေတာ့သည္။
ေနာက္ထပ္ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ထပ္ျပီး ကာမအရသာအထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ကာ
ေကာင္းဦးမည္မသိ။ ေရႊရည္ကေတာ့
သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ေက်နပ္သြားသည္အထိအလိုးခံရင္း ဘ၀မွာတစ္ခါမွမရဖူးတဲ့
ကာမအရသာကို တ၀ၾကီးခံစားရန္ဆံုးျဖတ္ထားပါေတာ့သည္။
..................................................................
 အခန္း ၃

ေဇာ္ၾကီးရဲ႕ နာမည္အရင္းက ေဇာ္လင္းျဖစ္သည္။ အရင္က
လက္သမားဆရာျဖစ္ခဲ့ျပီးေနာက္ သစ္စက္အေသးေလးတစ္ခု ေထာင္ခဲ့ရာမွာအစျပဳကာ
ရြာတြင္ ေၾကးရတက္စာရင္း၀င္လာသူျဖစ္သည္။ သူက လူပ်ဳိၾကီးလည္းျဖစ္ျပန္၊
သားေကၽြးမႈ၊ မယားေကၽြးမႈေတြမရွိဘဲကုန္က်စရိတ္နည္းကာ သူမ်ားထက္
ေငြပုိျပီးစုႏိုင္ခဲ့သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေဇာ္ၾကီးမွာ ေန႕ခ်င္းညခ်င္းပင္
ေျပလည္ျပီး စီးပြားတက္လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေဇာ္ၾကီးႏွင့္ကိုညိဳက နဂိုထဲက ရြာမွာသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သည္။
ေသာက္ေဖာ္စားဖက္ေတြလည္းျဖစ္သည္။ ကိုညိဳက ေဇာ္ၾကီးထက္
အသက္ေလးႏွစ္ပို၍ၾကီးသည္။ အရင္က ရြာရွိသမ၀ါယမဆုိင္တြင္ စာေရးလုပ္ဖူးသည္။
အတန္းပညာေလးလည္း အသင့္အတင့္ရွိသည္။ ေဇာ္ၾကီးသစ္စက္တည္ေတာ့ ကိုညိဳက
ရုံးျပင္ကႏၷားကိစၥေတြအားလံုးလိုက္ျပီးလုပ္ေပးသည္။

 ေနာက္ ေဇာ္ၾကီးသစ္စက္တြင္ စာရင္းဇယားေတြ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးရင္း
တျဖည္းျဖည္းမန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ကိုညိဳက အေရးပါလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုညိဳမွာ ေဇာ္ၾကီးလိုမ်ဳိး လူပ်ဳိလူလြတ္မဟုတ္ေပ။ ခင္စန္းၾကည္ဆုိေသာ
သူ႕ထက္ အသက္၇ႏွစ္ေလာက္ငယ္ေသာမိန္းမႏွင့္ အသက္၄ႏွစ္ႏွင့္ အသက္ ၂
ႏွစ္အရြယ္ကေလးႏွစ္ေယာက္လည္းရွိေသးသည္။
ေဇာ္ၾကီးက သစ္စက္တည္ေတာ့ ျခံ၀ိုင္းအက်ယ္ၾကီး တစ္ခု၀ယ္ျပီး
ထုိျခံက်ယ္ၾကီးထဲတြင္ သစ္စက္တည္ရုံသာမက
ႏွစ္ထပ္ေျခတံရွည္အိပ္ၾကီးတစ္လံုးကို ေဆာက္ျပီး ေပၚထပ္တြင္
ေဇာ္ၾကီးကေနျပီး ေအာက္ထပ္တြင္ ကိုညိဳတုိ႕မိသားစုကေနေလသည္။
ကိုညိဳတုိ႕မိသားစုတြင္ ကိုညိဳႏွင့္သူ႔မိန္းမ ကေလးႏွစ္ေယာက္အျပင္
အသက္၁၅ႏွစ္အရြယ္ ကိုညိဳ၏ခယ္မ ခင္စန္းေထြးဆုိေသာ
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိေလသည္။ စန္းေထြးက ကိုညိဳတုိ႕မိသားစု၏ အိပ္ဗာဟီရ
အလုပ္ေတြကို ၀ိုင္း၍လုပ္ေပးရုံမက ေဇာ္ၾကီး၏ အ၀တ္အစားေတြကိုပါ
ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးရသည္။ ေဇာ္ၾကီးအတြက္ ထမင္းဟင္းကိုေတာ့ ကိုညိဳတုိ႕က
ခ်က္ေပးရေလသည္။
..................................................................
 
ဒီေန႔ရြာထဲတြင္ အလွဴရွိ၍ သစ္စက္၀ိုင္းဆရာကအစ အလုပ္သမားေတြအဆံုး အကုန္လံုး
အလွဴမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးေနရသျဖင့္ သစ္စက္ပိတ္လိုက္ရသည္။
ေဇာ္ၾကီးလည္း အလွဴမွာထမင္းသြားစားျပီး တေရးတေမာအိပ္ပစ္လိုက္မည္ဟု
ရည္ရြယ္ကာ အိမ္ေပၚတက္ခဲ့သည္။ အိပ္အေပၚထပ္ကိုတက္ေသာေလွကားက အိမ္ေဘးမွေန၍
သီးျခားလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ေဇာ္ၾကီးက အက်ၤ ီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ျပီး သူ႕ခါးမွ
ပုဆုိးအသစ္ကိုလည္း အေဟာင္းတစ္ထည္နဲ႔ လဲ၀တ္ကာ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ခင္း၊
ေခါင္းအံုးတစ္လံုးခ်ျပီး လွဲလိုက္သည္။
ထူးထူးျခားျခားတစ္အိပ္လံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္ကို ေဇာ္ၾကီးသတိထားမိလုိက္သည္။
ကိုညိဳ႕ကေလးႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေရာက္ေနသည္မသိ။
စိန္းေထြးကေတာ့ အလွဴတြင္သြားျပီး လုပ္ကိုင္ေပးေနသည္ထင္သည္။

သူအေပၚထပ္ကိုတက္လာတုန္းက....  ဟုတ္သည္။ ေအာက္ထပ္တံခါးဖြင့္ထားသည္။
ျပီးေတာ့ အထဲမွ စကားေျပာသံလုိလိုလည္းၾကားရသည္။ ေအာက္ထပ္တြင္
ကိုညိဳတို႕လင္မယားရွိေနေၾကာင္း ေတြးမိလိုက္သည္။ ေဇာ္ၾကီးလွဲေနရာမွ
ကပ်ာကယာထ၍ သူအိပ္ေသာ အိပ္ခန္းထဲသို႕ ၀င္လုိက္သည္။ ျပီးေတာ့ ခင္းထားေသာ
ဖ်ာကို ေဘးဘက္မွေန၍ အသာလွန္လိုက္ရာ ၾကမ္းခင္းပ်ဥ္ႏွစ္ခ်ပ္ဟ၍ျဖစ္ေပၚေနေသာ
အေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ေပၚလာသည္။ ထုိအေပါက္မွတစ္ဆင့္ ေဇာ္ၾကီး
ေအာက္ထပ္သို႕ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္။