သူတို႔အိမ္မွာ .. (၁၁)

ျမင္းၿခံသို႔ တကယ္သြားသည္ မဟုတ္ေသာ ကိုဘေမာင္သည္၊ ေမာ္ေတာ္ကားကို ၿမိဳ ႔စြန္တစ္ေနရာရွိ လူရွင္းေသာ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္သို႔သာ ေမာင္းခဲ့သည္။ ေက်ာက္ပြဲစားပီပီ ဖ်ံက်လွေသာ ကိုဘေမာင္သည္၊ ထြန္းထြန္း၏ အဆက္၊ ေကာင္မေလး မည္သူမည္၀ါ ျဖစ္သည္ကိုလည္း သိေအာင္ စံုစမ္းထားႏိုင္ၿပီးျဖစ္သည္။ မိမိခ်ထားေသာ ခြင္ကလည္း ၀င္ေနေလၿပီမို႔၊ ထြန္းထြန္း၏ အဆက္၊ အယ္လင္နာဆိုသည့္ ဘုိကျပားမေခ်ာေခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္ကေလးကို၊ “စား“ ရဖို႔ကလည္း၊ အေသအခ်ာ ျဖစ္ေနေလသည္မို႔ ကိုဘေမာင္ အူးျမဴးကာပင္ ျဖစ္ေနသည္။

လိုးအားေကာင္းၿပီး၊ အေမာခံႏိုင္ေစရန္ စပယ္ရွယ္ ႏြားႏို႔ မလိုင္၊ ၾကက္ဥမက်က္တက်က္ျပဳတ္၊ အေကာင္းစား ဒိန္ခဲညွပ္ ေပါင္မုန္႔တို႔ကို အရသာခံကာ ဇိမ္ယူစားေသာက္သည္။ ကိုဘေမာင္သည္ လီးအေတာင္သန္ၿပီး၊ သုတ္ထိန္းႏိုင္သည့္ ေဆး၀ါးမ်ားကိုလည္း အသင့္ေဆာင္ထားသည္။ လိုအပ္လွ်င္ ဒါေတြ သုံးရမည္။

ကိုဘေမာင္သည္ ေဆးကို သိပ္အားကိုးေလ့ မရွိလွပါ။ မိမိ၏ ပင္ကို အားသန္မႈကိုသာ အဓိက အသံုးခ်သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တြင္မူ ထြန္းထြန္း၏အဆက္ ဘိုကျပားမေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလးႏွင့္ မိမိ၏ မယားပါသမီး (မိမိ၏ အလိုးခံမေလးလည္း ျဖစ္ေနသူ) ဆိုင္းေနာင္၊ ငယ္ႏုပ်ဳိရြယ္ေသာ ေဆာ္ေလးႏွစ္ေပြႏွင့္ အျပတ္ဖိုက္ရမည္မို႔၊ လိုရမယ္ရ ေဆး၀ါးေတြ စံုလင္ေအာင္ ေဆာင္၍ေတာ့ထားသည္။ မိမိ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုလည္း၊ ေကာင္းေကာင္း “သ“၍ ထားၿပီးျဖစ္သည္။

ဇိမ္ဆြဲ စားေသာက္ကာ၊ ေခတၱ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၿပီးေနာက္ ကိုဘေမာင္ အိမ္သို႔ ျပန္သည္။ အစစအရာရာ အကြက္ေစ့ေအာင္ စီစဥ္ျပင္ထားသည့္အတုိင္း၊ ကိုဘေမာင္သည္ မိမိ၏ကားကို ထိုစားေသာက္ဆိုင္တြင္ အပ္ႏွံထားခဲ့ၿပီး၊ ပရိုက္ဘိတ္ တက္ဆီကားတစ္စီး ငွားစီး၍ အိပ္သို႔ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္။ ငွားလာေသာ ကားကိုလည္း၊ အိမ္ေရွ႔သို႔ေရာက္ေအာင္ မပို႔ခိုင္း။ အိမ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကားရပ္ေစၿပီး၊ အိမ္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္၍သြားသည္။ အိမ္ထဲတြင္ ရွိေနၾကသည့္ ထြန္းထြန္းတို႔စံုတြဲႏွင့္ မယားပါသမီးေလး ဆိုင္းေနာင္တို႔ မိမိေရာက္လာသည္ကို မသိရွိၾကရေလေအာင္ ပီရိစြာ စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

အိမ္ေရွ႔တံခါး ပိတ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုဘေမာင္ထံတြင္ ေသာ့အပိုရွိေနေလေသာေၾကာင့္၊ တံခါးေသာ့ကို အလြယ္တကူပင္ ဖြင့္ႏိုင္သည္။ တံခါးကို အသံမျမည္ရေလေအာင္ အသာေလးဖြင့္၍ အိမ္ထဲ၀င္သည္။ ၿပီးေတာ့ တံခါးကို က်က်နန ျပန္ပိတ္ခဲ့သည္။

အိမ္ထဲသို႔ ၀င္မိသည္ႏွင့္ ကိုဘေမာင္၏ စိတ္မ်ား တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု လႈပ္ရွားသည္။ ဤအိမ္၏ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ သူ႔ေကာင္မေလးတို႔ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကေလသည္ဟူေသာ အသိေၾကာင့္မ်ားလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ မိမိတို႔ လင္မယား အိပ္ၾကသည့္ အိပ္ခန္းထဲတြင္ပင္၊ ထြန္းထြန္းတို႔ စံုတြဲ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကသည္ကို၊ ဆုိင္းေနာင္ကလည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေနဦးမည္ ျဖစ္ရာ၊ ဆိုင္းေနာင္က သူမ အိပ္ခန္းေလးထဲမွ ေကာင္းစြာ ေခ်ာင္းၾကည့္ႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ မိမိတို႔ လင္မယားအိပ္ၾကသည့္ အိပ္ခန္းထဲတြင္ လိုးေဆာ္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ပါလား။

ကိုဘေမာင္သည္ မယားပါသမီး ဆုိင္းေနာင္ကို စိတ္ႀကိဳက္လိုးေနရၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ တစ္ခါမွ ေခၚမလိုးဖူးေသးပါ။ ဆိုင္းေနာင္၏ အိပ္ခန္းေလးထဲတြင္သာ ေဆာ္ၾကသည္က မ်ားသည္။ ယေန႔တြင္ေတာ့ ဆိုင္းေနာင္ကိုေရာ၊ ဘိုကျပားမေလးကိုပါ မိမိမယား နန္းက်င္မူကို မိမိ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးရန္ အထူးစီမံ ၀ယ္ယူျပဳလုပ္ထားေလေသာ ဇိမ္ခံခံတင္ႀကီးေပၚတင္ကာ၊ အျပတ္လိုးပစ္ရေတာ့မည္မို႔ အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။

ထို႔ျပင္ ငယ္ငယ္ႏုႏု ေဆာ္ေလးႏွစ္ေပြႏွင့္ ကာမအရသာ ခံစားရမည့္အေရးသည္၊ ကိုဘေမာင္လို ဏွာႀကီးၿပီး အလိုးသန္သူ ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္အဖို႔၊ မက္ေမာဖြယ္ရာပင္ မဟုတ္ပါလား။ အခု ခ်က္ခ်င္းပင္ သူမ၏ အိပ္ခန္းေလးထဲမွ စိုင္းတို႔စံုတြဲ လိုးေနေဆာ္ေနၾကသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေလမည္ျဖစ္ေသာ၊ မယားပါ သမီးေလး ဆိုင္းေနာင္ကို သြားဆြဲထုတ္ေခၚယူကာ၊ မိမိ၏ အိပ္ခန္းႀကီးထဲ ခပ္တည္တည္၀င္ၿပီး၊ ထြန္းထြန္း၏ ေကာင္မေလးကိုပါ အပိုင္ဆြဲယူ လိုးပစ္လိုက္ခ်င္သည့္ စိတ္ေတြ႔င္ ျဖစ္ေပၚ၍လာေလသည္။

သို႔ေသာ္ ဤသို႔ ျပဳလိုက္လွ်င္၊ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အေျပာင္းအလဲေတြ ေပၚလာပါက၊ အေျခအေန အားလံုး ရႈပ္ေထြးကာ၊ မလိုလားအပ္ေသာ ျပသနာမ်ားလည္း ေပၚလာႏိုင္ေလေသာေၾကာင့္ ကုိဘေမာင္သည္ စိတ္ကို အသာထိန္းထားလိုက္သည္။ အပိုင္ရကာနီးမွ လႊတ္သြားရလွ်င္ ခက္မည္။ ႀကိဳတင္ ခြင္ခ်ထားသည့္အတုိင္း၊ အရင္ဆံုး တစ္ဘက္အိပ္ခန္းေလးထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေလမည္ ျဖစ္ေသာ ဆုိင္းေနာင္ကို အရင္ဖမ္းရမည္။ ဆိုင္းေနာင္၏ ေစာက္ဖုတ္၊ ဖင္၊ ပါးစပ္ အေပါက္စံုေအာင္ မိမိ၏ လီးတိုး၀င္ၿပီး၊ တစ္ကိုယ္လံုးကို လိုသလို အသံုးႏိုင္ခဲ့ၿပီးၿပီမို႔၊ ဆိုင္းေနာင္ကေတာ့ မိမိအတြက္ အပိုင္။ ေကာင္မေလး ဘာမွ ရုတ္ရုတ္ရုတ္ရုတ္ လုပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္။

သူတို႔၏ ႀကိတ္၀ိုင္းေလးထဲ မိမိပါ၀င္လာမႈကို၊ မယားပါသမီး ဆုိင္းေနာင္က (လိုလားသည္ ျဖစ္ေစ၊ မလိုလားသည္ ျဖစ္ေစ) လက္ခံပါ၀င္ရမည္။ ဆိုင္းေနာင္ကို အပိုင္ထိန္းႏိုင္ၿပီးမွ တစ္ဘက္အိပ္ခန္းႀကီထဲသို႔ ၀င္မည္။ ထြန္းထြန္းမွာလည္း မိမိသားမို႔ သူ႔လႊမ္းမိုးမႈ ေအာက္တြင္ ရွိေနၿပီျဖစ္ရာ၊ သူ႔ရည္းစား ေကာင္မေလးကို မိမိလိုးမည္ဆိုလွ်င္၊ သိပ္ၾကည္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ အေၾကာက္အကန္ေတာ့ ကန္႔ကြက္ႏိုင္သည္ မဟုတ္။ ေနာက္ၿပီး ဆုိင္းေနာင္ႏွင့္ ထြန္းထြန္းျဖစ္သြားေအာင္ကိုလည္း ကိုဘေမာင္ကပင္ ဖန္တီးေပးထားခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။ သည္ေတာ့ ကိုဘေမာင္အတြက္လည္း ဒီေလာက္ေတာ့ ျပန္ယူသင့္ေသးသည္။

အယ္လင္နာဆိုသည့္ ဘုိကျပားမေလးကသာ ျငင္းဆန္ေကာင္း ျငင္းဆန္မည္။ ဒါေပမယ့္ သည္ေကာင္မေလးလိုမ်ဳိးကိုေတာ့၊ ကိုဘေမာင္က ေကာင္းေကာင္းကိုင္ႏိုင္ပါသည္။ ထြန္းထြန္းႏွင့္ ဆိုင္းေနာင္တို႔ကလည္း၊ မိမိဘက္သား ျဖစ္ေနေလသည္မို႔ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေနၿပီး (ထြန္းထြန္းလိုးတာကိုလည္း ခံရၿပီးျဖစ္သည့္) အယ္လင္နာကို မိမိေကာင္းေကာင္းႀကီး ကိုင္ႏိုင္မည္ဟု ကိုဘေမာင္က တြက္ထားသည္။

မိမိ၏ စိတ္ကူးအေကာင္အထည္ မေဖာ္မီ၊ မိမိတြက္ထားသည့္အတုိင္း အေျခအေနတို႔ ရွိမရွိကို၊ ကိုဘေမာင္က အရင္ စူးစမ္းၾကည့္ေလသည္။ ေက်ာက္ပြဲစား အထည္ႀကီးသမား တစ္ေယာက္မို႔၊ အကြက္ကေတာ့ ေစ့စပ္သည္။ ကိုဘေမာင္သည္ မိမိတို႔ လင္မယား အိပ္ၾကသည့္ အိပ္ခန္းႀကီးနားသို႔ အသာေျခေဖာ့နင္းကာ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။ အိပ္ခန္းႀကီးနားေရာက္သည္ႏွင့္ အထဲမွ အသံေတြၾကားရသည္။ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကသည့္ အသံမ်ား။

ကိုဘေမာင္သည္၊ ပိတ္ထားေသာ အိပ္ခန္းတံခါး၏ ေသာ့ေပါက္ေလးမွ အထဲသို႔ အသာေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ အိပ္ခန္းတံခါးကို ေစ့ရံုသာေစ့ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုဘေမာင္က တံခါးကို တြန္းဖြင့္ျခင္း မျပဳေသးပါ။ ေသာ့ေပါက္မွသာ ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ ကိုဘေမာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္သည့္အခ်ိန္မွာ ထြန္းထြန္းက သံပိုက္လံုး ဖရိန္ထိုင္ခုန္ေပၚ ထုိင္ေနလွ်က္၊ အယ္လင္နာက အေပၚမွခြထိုင္ၿပီး၊ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး၀င္ေအာင္ သြင္းယူေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။

အယ္လင္နာ၏ ေတာင့္တင္းေျဖာင့္စင္း ျဖဴ၀င္းေဖြးအုေနေလေသာ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ႀကီးကို၊ အထင္းသား ျမင္ရသည့္အတြက္၊ ကိုဘေမာင္ တံေတြးပင္ ကြတ္ကနဲ မ်ဳိခ်မိသည္။ မိမိထင္ထားသည္ထက္ပင္ ေတာင့္တင္းအခ်ဳိးက် ဆူၿဖိဳးေလေသာေၾကာင့္ ၊ ကိုဘေမာင္မွာ ယခုပင္ အိပ္ခန္းထဲေျပး၀င္ကာ၊ အယ္လင္နာကို ဆြဲယူလိုးပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြကို မနည္းႀကီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။

ခဏေလာက္ သည္းခံေစာင့္လိုက္အုန္း။ ဒီပစၥည္းေတြဟာ မၾကာခင္ မင္းစိတ္ႀကိဳက္သံုးရမယ့္ဟာေတြပဲဟု မိမိကိုယ္မိမိ ေျဖသိမ့္သည္။ အၾကာႀကီး ဆက္ၾကည့္ေနမိပါက၊ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ မထိန္းႏိုင္ပဲ၊ ဇြတ္၀င္လိုးမိမွာ စိုးရေသာေၾကာင့္၊ ကိုဘေမာင္သည္ ေသာ့ေပါက္မွ မ်က္လံုးကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ခြာလိုက္သည္။ သူ၏ မ်က္ေစ့ထဲမွာေတာ့ ဘိုကျပားမေလး အယ္လင္နာ၏ ျဖဴ၀င္းမို႔ထြားေသာ ႏို႔အံုႀကီးမ်ား၊ တုတ္ၿဖိဳးတင္းရင္းေလသည့္ ေပါင္လံုးေပါင္တံမ်ား၊ ကားအိေလေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ားက ျမင္ေယာင္ေနရဆဲ။

ကိုဘေမာင္သည္ အယ္လင္နာ၏ ကိုယ္လံုးတီး အလွအပမ်ားကို ဆက္၍ ထပ္ၾကည့္လိုေနရာ၊ အိပ္ခန္းႀကီး၏ တံခါးမွ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ခြင္ခ်ထားသည့္အတုိင္း ဆက္လႈပ္ရွားဖို႔ လိုေၾကာင္း နားလည္သည့္အတြက္၊ မိမိစိတ္ကိုမိမိ အတင္းခ်ဳိးႏွိမ္ထိန္းကာ၊ ဆိုင္းေနာင္၏ အိပ္ခန္းေလးဘက္သို႔ အသာေျခသံ မၾကားရေအာင္ ခပ္ျဖည္းျဖည္းနင္းေလွ်ာက္ လွမ္းလာခဲ့သည္။

ဆိုင္းေနာင္၏ အိပ္ခန္းေလးနားသို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ အခန္းထဲမွ အသံမ်ားကို ၾကားရသည္။ သဲသဲကြဲကြဲေတာ့ မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္၏ အသံမ်ား ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ ကိုဘေမာင္ အကဲဖမ္းမိသည္။
“အလို .. ဘယ္လိုလဲ .. ေနာင္ေနာင့္အိပ္ခန္းထဲ ဘယ္ကေကာင္မေလးေတြ ေရာက္ေနတာလဲ ..“
ကိုဘေမာင္ စိတ္ထဲတြင္ ဇေ၀ဇ၀ါႏွင့္ ေတြးသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုင္းေနာင္၏ အိပ္ခန္းတံခါးသို႔ ေရာက္ေအာင္ ခ်ဥ္းကပ္သြားသည္။ ေစ့ရံုသာေစ့ထားေသာ အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းမဖြင့္ေသးပဲ ေသာ့ေပါက္မွေန၍ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္၏ …။

**************************************************

က်ေနာ့္မွာ ရွိတာေတာ့ ဒီဟာအကုန္ပါပဲ။ က်န္တာကေတာ့ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီဟာကိုလည္း ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ကိုဘေမာင္က က်င္က်င္ယုကို အပိုင္ကုိင္ ဆြဲစားၿပီး၊ က်င္က်င္ယုေရာ ဆိုင္းေနာင္ကိုပါ ဟုိဘက္အခန္းကို ဆြဲေခၚသြားတာပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ အင္တာနက္မွာ ရွိေနတဲ့ “ပြဲၾကမ္းသြားမယ္“ ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲက အတုိင္း၊ ကိုဘေမာင္က ထြန္းထြန္းနဲ႔တြဲၿပီး ေဆာ္သံုးေပြနဲ႔ ျဖဳတ္တာမွာ ၿပီးသြားပါတယ္။
ဆက္ရိုက္တင္ဖို႔ ဇာတ္လမ္းက မရွိေတာ့ ကိုယ္မွတ္မိတာေလး ျဖည့္စြက္ၿပီး ေျပာျပလိုက္တာပါ။ စာရႈသူပဲ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ျဖည့္ေတြးလိုက္ေပါ့ေနာ္ ..

နတ္သား

ဒီဟာကေတာ့ ပီဒီအက္ဖ္ဖိုင္ပါ
https://dl.dropboxusercontent.com/u/85036081/In%20their%20house.pdf