အယ္လင္နာမွာ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ကာမမႈကိစၥမ်ား၌ အေတြ႔အႀကံဳစံုခဲ့ေပရာ လီးကိုလည္း စုပ္ဖူးသည္။ ၿပီးေတာ့ လီးစုပ္ရသည့္အရသာကိုလည္း သေဘာက်ေနခဲ့သည္။ သူမအတြက္ လီးစုပ္ရသည္မွာ ရွက္ရြံ ႔စရာကိစၥ မဟုတ္ေတာ့။ ထြန္းထြန္းက ယခုလို ေျပာဆိုျခင္း မျပဳလွ်င္ပင္ အယ္လင္နာက ထြန္းထြန္း၏ လီးကိုေတာ့ စုပ္ေပးေတာ့မွာ ဧကန္။ ထြန္းထြန္းက ယခုလိုေျပာလာေတာ့ ပိုအဆင္ေခ်ာသြားသည္။
“အို .. စုပ္ေပးမွာေပါ့ .. ယူ႔လီးႀကီးကို အိုင့္ပါးစပ္နဲ႔ ငံုၿပီး အားရပါးရကို စုပ္ေပးမွာ .. အမေလးေလး .. အား ပါး .. ရွီး ..“
အယ္လင္နာ၏ စကားအဆံုးတြင္ ထြန္းထြန္းက ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာျဖင့္ကုန္း၍ ထိုးကေလာ္ေပးလိုက္ရာ အယ္လင္နာတစ္ေယာက္ ေကာ့ပ်ံလူးလြန္႔သြားရေလသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာႏွင့္ထိုးကေလာ္ရက္သည္သာ မဟုတ္။ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ေစာက္ေစ့ကို ထိကပ္ပြတ္ဆြေနရင္း၊ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းႏွင့္ စပ္ယွက္ရာ ေစာက္ေခါင္း၀ကို လွ်ာႏွင့္ ထိကပ္ရက္ေပးတာမ်ဳိးပါ လုပ္၏။
အယ္လင္နာ၏ စိတ္ေတြပိုလႈပ္ရွားလာသည္။ အထူးသျဖင့္ လီးစုပ္ခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ပိုျပင္းျပလာသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိက ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ေနၿပီး ထြန္းထြန္းက အကၤ် ီေတြ၊ ေဘာင္းဘီေတြ အကုန္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု၀တ္လွ်က္သား ရွိေနေသးသည္ကိုလည္း မေက်နပ္သလို ျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္း၏ အ၀တ္အစားေတြ ခြ်တ္ပစ္ကာ လီးစုပ္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္သည္။
ထြန္းထြန္း၏ ရွပ္အကၤ် ီကို အတင္းဆြဲခြ်တ္သည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေစာက္ဖုတ္ရက္ေပးေနရင္းမွ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ၾကြ၍ တစ္မ်ဳိး၊ လက္မ်ားကို ဆန္႔ေပး၍ တစ္နည္း၊ မိမိ၏ ရွပ္အကၤ် ီ ခြ်တ္ရအဆင္ေခ်ာေစေအာင္ ကူညီေပး၏။ ထြန္းထြန္းသည္ စြပ္က်ယ္မခံပဲ အကၤ် ီသာ တစ္ထပ္တည္း ၀တ္ထားေလရာ၊ အကၤ် ီကြ်တ္သည္ႏွင့္ ကိုယ္အထက္ပိုင္း ဗလာက်င္းသြားသည္။
အေပၚပိုင္းမွ အကၤ် ီကြ်တ္သြားၿပီးေသာအခါ ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာ၏ ေစာက္ဖုတ္အား ရက္ေပးစုပ္နမ္းေပးေနမႈကို တစ္စခန္း ရပ္နား လက္စသတ္လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္ရက္သား ရွိေနရာမွ ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ဆန္႔တန္းကာ၊ အယ္လင္နာ၏ ဘယ္ဘက္ႏို႔အံုႀကီးေပၚမွ ေကာ့ေထာင္တက္ေနေလေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ငံုကာ အသာစို႔ေပးသည္။ အယ္လင္နာမွာလည္း မိမိက ထြန္းထြန္း၏ လီးကိုစုပ္ေပးရဖို႔ အလွည့္ေရာက္ၿပီကို နားလည္သည့္အတိုင္း ထုိင္ခုန္လက္တန္းေပၚခြတင္ထားသည့္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ခုကိုလည္း ေအာက္သို႔ျပန္ခ်သည္။
ထြန္းထြန္းမွာ အယ္လင္နာ၏ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ ဒူးေထာက္လွ်က္ မထတထ၊ မကုန္းတကုန္း အေနအထားမ်ဳိး ရွိေနရာ၊ သူ၏ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ မတ္ေတာင္ကာ ဖုဖုထစ္ထစ္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးသည္ ၊ အယ္လင္နာ၏ က်က်နန ရက္ေပးစုပ္ေပးထား၍ တံေတြးႏွင့္ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိုစြတ္ကာ မို႔ေဖာင္း၍ ေနေလေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို ေတ့မိသည္။ ေထာက္မိသည္။ ေဘာင္းဘီၾကားခံေနသည့္တိုင္၊ အယ္လင္နာအဖို႔ လီးတန္ႀကီး၏ အမာအေၾကာ၊ အထိအေတြ႔ကို ခံစားရသည္။ အေတာ္ႀကီးထြားကာ ေတာင့္သန္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ခန္႔မွန္းမိသည္။
ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာ၏ ညာဘက္ႏို႔သီးကို ေျပာင္း၍စို႔ေပးျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ အယ္လင္နာကို အသာသိုင္းဖက္ကာ ရင္ညြန္႔အထက္ပိုင္း၊ လည္ပင္းတို႔ကို တစစတက္လွမ္းကာ နမ္းရင္းထရပ္သည္။ အယ္လင္နာကိုလည္း ဆြဲထူေပးသည္။ ထြန္းထြန္းႏွင့္ အယ္လင္နာတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စတီးဖရိန္ ထိုင္ခုန္ေဘးနားတြင္ မတ္တပ္ရပ္မိသြားၾကၿပီ။
ထြန္းထြန္းက အယ္လင္နာ၏ လည္ဂုတ္ကို အျပတ္စုပ္နမ္းေနသည္။ အယ္လင္နာမွာ ထြန္းထြန္း၏ ေက်ာျပင္အထက္ပိုင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာသိုင္းဖက္ထားရင္း ေခါင္းေလးေမာ့လွ်က္၊ မ်က္ေတာင္ေတြ ေမွးစင္းကာ ပါးစပ္မွလည္း တဟင္းဟင္းႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏ လက္မ်ားကမူ ဘိုကျပားမေလး၏ ကားကားအိအိ ဖင္ဆံုႀကီးကို အားရပါးရပင္ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ ပြတ္သပ္၍ ေနေလသည္။
ခဏအၾကာတြင္ ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာကို စုပ္နမ္းေပးေနမႈကို ရပ္သည္။ ဖက္ေပြ႔ထားသည္ကိုလည္း လႊတ္ကာ လူခ်င္း အနည္းငယ္ခြာလိုက္သည္။ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိသင့္သေလာက္ ရွိထားေသာ အယ္လင္နာသည္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ အထာေပါက္သည္။ ထြန္းထြန္းက ေပြ႔ဖက္ထားမႈ ေျဖေလွ်ာ့လႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အယ္လင္္နာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ေျခရင္းတြင္ ဒူးေထာက္၍ ထုိင္သည္။ ဒူးေခါင္းႏွစ္ဘက္ကို ၾကမ္းခင္းေကာ္ေဇာေပၚခ်ေထာက္ကာ ေပါင္လံုးႀကီးကိုေတာ့ ဆန္႔၍ထားသည္။ ဤအခါ အယ္လင္နာ၏ မ်က္ႏွာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ၀မ္းဗိုက္ႏွင့္ တည့္တည့္ရွိ၍ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး ဘလာက်င္းေနေလသည္မို႔ အယ္လင္နာ၏ တင္ပါးဆံုလံုးလံုးအိအိ၊ ေက်ာ့ရွင္းေျပပ်စ္ေသာ ေနာက္ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေပါင္တန္ႀကီးတို႔ကို သည္ဘက္အိပ္ခန္းေလးထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ေနရသည္။
အယ္လင္နာ၏ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကလည္း ေဖြးအုလွပတင္းရင္းလွေပရာ၊ ၾကည့္ေနၾကသူ ဆိုင္းေနာင္ႏွင့္ က်င္က်င္ယုတို႔မွာ မိန္းမခ်င္းျဖစ္ေစကာမူ၊ အယ္လင္နာ၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အျပတ္ခိုက္၍ေနၾကသည္။ က်င္က်င္ယုကမူ ထြန္းထြန္း၏ လီးတန္ႀကီး မည္မွ်ႀကီး၍ အယ္လင္နာ လီးစုပ္ေပးလွ်င္ ဘယ္လိုမ်ား ရွိေလမည္နည္းဟု ေတြးကာ ရင္ဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ ဆိုင္းေနာင္မွာမူ ထြန္းထြန္းႏွင့္ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီးသူမို႔ လီးကိုျမင္ဖူးရံုမက၊ စုပ္ေပးဖူး၊ အလိုးလည္း ခံဖူးခဲ့ၿပီးၿပီမို႔၊ က်င္က်င္ယုေလာက္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အတိုင္းအတာ ျမင့္မားျခင္း မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ သူ႔အထာႏွင့္သူေတာ့ ရမက္ေဇာထေနေပရာ၊ က်င္က်င္ယု၏ ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ကို လွမ္း၍ ႏိႈက္ကိုင္သည္။
တစ္ဘက္အိပ္ခန္းႀကီးထဲတြင္မူ ဘိုကျပားမေလး အယ္လင္နာသည္ ထြန္းထြန္း၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီကို လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ညွပ္ကိုင္ကာ ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္းကမူ အယ္လင္နာ၏ ဆံေထာက္ပံု တိုနံ႔နံ႔ဂုတ္ေထာက္ ဆံပင္ကေလးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူလိုက္၊ ပြတ္ေပးလိုက္ႏွင့္ ကစား၍ေနသည္။ သည္လိုေခါင္းကိုကိုင္၊ ဆံပင္ကိုဆြဲမ၊ ပြတ္သတ္ကစားေနမႈသည္ အျပဳခံရသူ အယ္လင္နာ၊ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္တို႔ကို စိတ္လႈပ္ရွားေစရံုမက၊ ထြန္းထြန္းအတြက္လည္း တစ္မူထူးျခားေသာ အရသာႏွင့္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ရရွိခံစားရေစေလသည္။
အယ္လင္နာက တျဖည္းျဖည္းဆြဲခ်ေလရာ၊ ထြန္းထြန္း၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီေအာက္သို႔ တစစေလွ်ာက်သည္။ ထြန္းထြန္း၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုပါ ေဘာင္းဘီရွည္ႏွင့္ အတူေရာ၍ ဆြဲခ်ျခင္းျဖစ္ရာ၊ ေဘာင္းဘီေအာက္သို႔ ေလွ်ာက်သြားေလသည္ႏွင့္ ထြန္းထြန္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးက အထင္းသား ဘြားကနဲေပၚထြက္၍လာေလေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးသည္ ယခုအခါတြင္ ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကိုးလက္မေလာက္ နီးနီးပင္ ရွည္လ်ားကာ၊ လံုးပတ္ကလည္း က်ပ္လံုးေလာက္တုတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးလွ်က္ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးထြားေနသည့္ လူပ်ဳိေပါက္အရြယ္တြင္၊ ဆိုင္းေနာင္ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးရကာ “မ“ဓါတ္ အဆီအႏွစ္မ်ား ထိေတြ႔လိမ္းက်န္ေနေလသည္မို႔၊ ထြန္းထြန္းသည္ လူေကာင္ထြားလာသည္ႏွင့္အမွ် လီးကပို၍ ထြက္ကာ ရွည္လာျခင္းပင္။
အယ္လင္နာမွ ထြန္းထြန္း၏ ေဘာင္းဘီကို ေျခက်င္း၀တ္နားသို႔ အေရာက္ထိဆြဲခ်ခြ်တ္ယူေနသည့္အတြက္၊ ဆန္႔ထားေသာ ေပါင္တန္မ်ား ေကြးညႊတ္ကာ ေျခဖေနာင့္ႏွစ္ဘက္အေပၚ တင္ပါးႀကီးထိကပ္မိေအာင္ ထိုင္ခ်သည့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေပရာ၊ သူမ၏ မ်က္ႏွာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ေပါင္ခြၾကားႏွင့္တန္း၍ ေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏ ေထာင္ေနေလၿပီျဖစ္ေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္၊ အယ္လင္နာ၏ မ်က္ႏွာနားတြင္ တယမ္းယမ္းျဖစ္၍ေနသည္။ အယ္လင္နာသည္ မူလက ထြန္းထြန္း၏ ေဘာင္းဘီကို လံုး၀ကြ်တ္သြားေအာင္ ခြ်တ္ခ်လွ်က္၊ ေကာင္ေလးကို လံုး၀ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ၊ လီးကို က်က်နန စုပ္ေပးမည္ဟု စိတ္ကူးရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာနားတြင္ တလႈပ္လႈပ္ တေငါ့ေငါ့ျဖစ္ေနေလေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ျမင္ရသည့္အျပင္၊ လီးႏွင့္ ႏွာေခါင္း၀ အေတာ္နီးကပ္ေနသည့္အတြက္ လီး၏ရနံ႔ကိုလည္း အျပတ္ရွဴမိေလရာ အခ်ိန္ဆိုင္းမေနလိုေတာ့။
ထို႔ေၾကာင့္ အသာေခါင္းေမာ့ကာ ကုန္းထၿပီး ထြန္းထြန္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပါးစပ္ႏွင့္ ငံုကာ၊ အားရပါးရပင္ စုပ္လုိက္ေလေတာ့သည္။
“အား ပါး ရွီး .. ဟင္း .. ဟင္း .. ဟင္း …“
ထြန္းထြန္းသည္ အံႀကိတ္ကာ ညည္းညဴျမည္တမ္းရင္း အယ္လင္နာ၏ ေခါင္းမွဆံပင္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူေဆာ့ကစားသည္။
သည္ဘက္အိပ္ခန္းေလးထဲမွာေတာ့ …..
========================================
No comments:
Post a Comment